аўтасуправаджэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтасуправаджэ́нне аўтасуправаджэ́нні
Р. аўтасуправаджэ́ння аўтасуправаджэ́нняў
Д. аўтасуправаджэ́нню аўтасуправаджэ́нням
В. аўтасуправаджэ́нне аўтасуправаджэ́нні
Т. аўтасуправаджэ́ннем аўтасуправаджэ́ннямі
М. аўтасуправаджэ́нні аўтасуправаджэ́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)