Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

філакарты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. філакарты́чны філакарты́чная філакарты́чнае філакарты́чныя
Р. філакарты́чнага філакарты́чнай
філакарты́чнае
філакарты́чнага філакарты́чных
Д. філакарты́чнаму філакарты́чнай філакарты́чнаму філакарты́чным
В. філакарты́чны філакарты́чную філакарты́чнае філакарты́чныя
Т. філакарты́чным філакарты́чнай
філакарты́чнаю
філакарты́чным філакарты́чнымі
М. філакарты́чным філакарты́чнай філакарты́чным філакарты́чных

Крыніцы: tsblm1996.

філакарты́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. філакарты́я
Р. філакарты́і
Д. філакарты́і
В. філакарты́ю
Т. філакарты́яй
філакарты́яю
М. філакарты́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

філакла́дый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. філакла́дый
Р. філакла́дыю
Д. філакла́дыю
В. філакла́дый
Т. філакла́дыем
М. філакла́дыі

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

філаксе́ра

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. філаксе́ра філаксе́ры
Р. філаксе́ры філаксе́р
Д. філаксе́ры філаксе́рам
В. філаксе́ру філаксе́р
Т. філаксе́рай
філаксе́раю
філаксе́рамі
М. філаксе́ры філаксе́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

філалагі́ня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. філалагі́ня філалагі́ні
Р. філалагі́ні філалагі́нь
Д. філалагі́ні філалагі́ням
В. філалагі́ню філалагі́нь
Т. філалагі́няй
філалагі́няю
філалагі́нямі
М. філалагі́ні філалагі́нях

Крыніцы: piskunou2012.

філалагі́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. філалагі́чка філалагі́чкі
Р. філалагі́чкі філалагі́чак
Д. філалагі́чцы філалагі́чкам
В. філалагі́чку філалагі́чак
Т. філалагі́чкай
філалагі́чкаю
філалагі́чкамі
М. філалагі́чцы філалагі́чках

Крыніцы: piskunou2012.

філалагі́чна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
філалагі́чна - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009.

філалагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. філалагі́чны філалагі́чная філалагі́чнае філалагі́чныя
Р. філалагі́чнага філалагі́чнай
філалагі́чнае
філалагі́чнага філалагі́чных
Д. філалагі́чнаму філалагі́чнай філалагі́чнаму філалагі́чным
В. філалагі́чны (неадуш.)
філалагі́чнага (адуш.)
філалагі́чную філалагі́чнае філалагі́чныя (неадуш.)
філалагі́чных (адуш.)
Т. філалагі́чным філалагі́чнай
філалагі́чнаю
філалагі́чным філалагі́чнымі
М. філалагі́чным філалагі́чнай філалагі́чным філалагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

філало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. філало́гія
Р. філало́гіі
Д. філало́гіі
В. філало́гію
Т. філало́гіяй
філало́гіяю
М. філало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

філама́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. філама́т філама́ты
Р. філама́та філама́таў
Д. філама́ту філама́там
В. філама́та філама́таў
Т. філама́там філама́тамі
М. філама́це філама́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.