філакарты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. філакарты́чны філакарты́чная філакарты́чнае філакарты́чныя
Р. філакарты́чнага філакарты́чнай
філакарты́чнае		 філакарты́чнага філакарты́чных
Д. філакарты́чнаму філакарты́чнай філакарты́чнаму філакарты́чным
В. філакарты́чны філакарты́чную філакарты́чнае філакарты́чныя
Т. філакарты́чным філакарты́чнай
філакарты́чнаю		 філакарты́чным філакарты́чнымі
М. філакарты́чным філакарты́чнай філакарты́чным філакарты́чных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)