філакарты́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. філакарты́я
Р. філакарты́і
Д. філакарты́і
В. філакарты́ю
Т. філакарты́яй
філакарты́яю
М. філакарты́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)