танчэ́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
танчэ́ю |
танчэ́ем |
2-я ас. |
танчэ́еш |
танчэ́еце |
3-я ас. |
танчэ́е |
танчэ́юць |
Прошлы час |
м. |
танчэ́ў |
танчэ́лі |
ж. |
танчэ́ла |
н. |
танчэ́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
танчэ́й |
танчэ́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
танчэ́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Та́ншчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Та́ншчына |
Р. |
Та́ншчыны |
Д. |
Та́ншчыне |
В. |
Та́ншчыну |
Т. |
Та́ншчынай Та́ншчынаю |
М. |
Та́ншчыне |
Та́нэнберг
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Та́нэнберг |
Р. |
Та́нэнберга |
Д. |
Та́нэнбергу |
В. |
Та́нэнберг |
Т. |
Та́нэнбергам |
М. |
Та́нэнбергу |
таню́сенька
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
таню́сенька |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
таню́сенькі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
таню́сенькі |
таню́сенькая |
таню́сенькае |
таню́сенькія |
Р. |
таню́сенькага |
таню́сенькай таню́сенькае |
таню́сенькага |
таню́сенькіх |
Д. |
таню́сенькаму |
таню́сенькай |
таню́сенькаму |
таню́сенькім |
В. |
таню́сенькі (неадуш.) таню́сенькага (адуш.) |
таню́сенькую |
таню́сенькае |
таню́сенькія (неадуш.) таню́сенькіх (адуш.) |
Т. |
таню́сенькім |
таню́сенькай таню́сенькаю |
таню́сенькім |
таню́сенькімі |
М. |
таню́сенькім |
таню́сенькай |
таню́сенькім |
таню́сенькіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
таню́ткі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
таню́ткі |
таню́ткая |
таню́ткае |
таню́ткія |
Р. |
таню́ткага |
таню́ткай таню́ткае |
таню́ткага |
таню́ткіх |
Д. |
таню́ткаму |
таню́ткай |
таню́ткаму |
таню́ткім |
В. |
таню́ткі (неадуш.) таню́ткага (адуш.) |
таню́ткую |
таню́ткае |
таню́ткія (неадуш.) таню́ткіх (адуш.) |
Т. |
таню́ткім |
таню́ткай таню́ткаю |
таню́ткім |
таню́ткімі |
М. |
таню́ткім |
таню́ткай |
таню́ткім |
таню́ткіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Та́ня
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Та́ня |
Та́ні |
Р. |
Та́ні |
Та́нь |
Д. |
Та́ні |
Та́ням |
В. |
Та́ню |
Та́нь |
Т. |
Та́няй Та́няю |
Та́нямі |
М. |
Та́ні |
Та́нях |
Таняві́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Таняві́чы |
Р. |
Таняві́ч Таняві́чаў |
Д. |
Таняві́чам |
В. |
Таняві́чы |
Т. |
Таняві́чамі |
М. |
Таняві́чах |