Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

танчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. танчэ́ю танчэ́ем
2-я ас. танчэ́еш танчэ́еце
3-я ас. танчэ́е танчэ́юць
Прошлы час
м. танчэ́ў танчэ́лі
ж. танчэ́ла
н. танчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. танчэ́й танчэ́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час танчэ́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Та́ншчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Та́ншчына
Р. Та́ншчыны
Д. Та́ншчыне
В. Та́ншчыну
Т. Та́ншчынай
Та́ншчынаю
М. Та́ншчыне

Та́нэнберг

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Та́нэнберг
Р. Та́нэнберга
Д. Та́нэнбергу
В. Та́нэнберг
Т. Та́нэнбергам
М. Та́нэнбергу

таню́сенька

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
таню́сенька - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

таню́сенькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. таню́сенькі таню́сенькая таню́сенькае таню́сенькія
Р. таню́сенькага таню́сенькай
таню́сенькае
таню́сенькага таню́сенькіх
Д. таню́сенькаму таню́сенькай таню́сенькаму таню́сенькім
В. таню́сенькі (неадуш.)
таню́сенькага (адуш.)
таню́сенькую таню́сенькае таню́сенькія (неадуш.)
таню́сенькіх (адуш.)
Т. таню́сенькім таню́сенькай
таню́сенькаю
таню́сенькім таню́сенькімі
М. таню́сенькім таню́сенькай таню́сенькім таню́сенькіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

таню́тка

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
таню́тка - -

Крыніцы: piskunou2012.

таню́ткі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. таню́ткі таню́ткая таню́ткае таню́ткія
Р. таню́ткага таню́ткай
таню́ткае
таню́ткага таню́ткіх
Д. таню́ткаму таню́ткай таню́ткаму таню́ткім
В. таню́ткі (неадуш.)
таню́ткага (адуш.)
таню́ткую таню́ткае таню́ткія (неадуш.)
таню́ткіх (адуш.)
Т. таню́ткім таню́ткай
таню́ткаю
таню́ткім таню́ткімі
М. таню́ткім таню́ткай таню́ткім таню́ткіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Та́ня

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Та́ня Та́ні
Р. Та́ні Та́нь
Д. Та́ні Та́ням
В. Та́ню Та́нь
Т. Та́няй
Та́няю
Та́нямі
М. Та́ні Та́нях

Таняві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Таняві́чы
Р. Таняві́ч
Таняві́чаў
Д. Таняві́чам
В. Таняві́чы
Т. Таняві́чамі
М. Таняві́чах

танянё́х

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.