пачо́кацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пачо́каюся |
пачо́каемся |
| 2-я ас. |
пачо́каешся |
пачо́каецеся |
| 3-я ас. |
пачо́каецца |
пачо́каюцца |
| Прошлы час |
| м. |
пачо́каўся |
пачо́каліся |
| ж. |
пачо́калася |
| н. |
пачо́калася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пачо́кайся |
пачо́кайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пачо́каўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
пачо́пачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пачо́пачка |
пачо́пачкі |
| Р. |
пачо́пачкі |
пачо́пачак |
| Д. |
пачо́пачцы |
пачо́пачкам |
| В. |
пачо́пачку |
пачо́пачкі |
| Т. |
пачо́пачкай пачо́пачкаю |
пачо́пачкамі |
| М. |
пачо́пачцы |
пачо́пачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
пачо́пка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пачо́пка |
пачо́пкі |
| Р. |
пачо́пкі |
пачо́пак |
| Д. |
пачо́пцы |
пачо́пкам |
| В. |
пачо́пку |
пачо́пкі |
| Т. |
пачо́пкай пачо́пкаю |
пачо́пкамі |
| М. |
пачо́пцы |
пачо́пках |
Крыніцы:
piskunou2012.
пачо́пнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пачо́пнік |
пачо́пнікі |
| Р. |
пачо́пніка |
пачо́пнікаў |
| Д. |
пачо́пніку |
пачо́пнікам |
| В. |
пачо́пнік |
пачо́пнікі |
| Т. |
пачо́пнікам |
пачо́пнікамі |
| М. |
пачо́пніку |
пачо́пніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
пачо́ска
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пачо́ска |
пачо́скі |
| Р. |
пачо́скі |
пачо́сак |
| Д. |
пачо́сцы |
пачо́скам |
| В. |
пачо́ску |
пачо́скі |
| Т. |
пачо́скай пачо́скаю |
пачо́скамі |
| М. |
пачо́сцы |
пачо́сках |
Крыніцы:
piskunou2012.
пачо́стка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пачо́стка |
пачо́сткі |
| Р. |
пачо́сткі |
пачо́стак |
| Д. |
пачо́стцы |
пачо́сткам |
| В. |
пачо́стку |
пачо́сткі |
| Т. |
пачо́сткай пачо́сткаю |
пачо́сткамі |
| М. |
пачо́стцы |
пачо́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пачо́ўгаць
‘пайсці шырокім крокам’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пачо́ўгаю |
пачо́ўгаем |
| 2-я ас. |
пачо́ўгаеш |
пачо́ўгаеце |
| 3-я ас. |
пачо́ўгае |
пачо́ўгаюць |
| Прошлы час |
| м. |
пачо́ўгаў |
пачо́ўгалі |
| ж. |
пачо́ўгала |
| н. |
пачо́ўгала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пачо́ўгай |
пачо́ўгайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пачо́ўгаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пачува́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пачува́нне |
пачува́нні |
| Р. |
пачува́ння |
пачува́нняў |
| Д. |
пачува́нню |
пачува́нням |
| В. |
пачува́нне |
пачува́нні |
| Т. |
пачува́ннем |
пачува́ннямі |
| М. |
пачува́нні |
пачува́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.