пачаява́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пачаю́ю пачаю́ем
2-я ас. пачаю́еш пачаю́еце
3-я ас. пачаю́е пачаю́юць
Прошлы час
м. пачаява́ў пачаява́лі
ж. пачаява́ла
н. пачаява́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пачаява́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)