пацыры́каць
‘абазвацца гукамі, падобнымі на «цырык-цырык» (пра птушак, часцей вераб'ёў)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			пацыры́каю | 
			пацыры́каем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			пацыры́каеш | 
			пацыры́каеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			пацыры́кае | 
			пацыры́каюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			пацыры́каў | 
			пацыры́калі | 
		
		
			| ж. | 
			пацыры́кала | 
		
		
			| н. | 
			пацыры́кала | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			пацыры́кай | 
			пацыры́кайце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			пацыры́каўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
пацырымо́ніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			пацырымо́нюся | 
			пацырымо́німся | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			пацырымо́нішся | 
			пацырымо́ніцеся | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			пацырымо́ніцца | 
			пацырымо́няцца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			пацырымо́ніўся | 
			пацырымо́ніліся | 
		
		
			| ж. | 
			пацырымо́нілася | 
		
		
			| н. | 
			пацырымо́нілася | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			пацырымо́ніўшыся | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996.
пацыфі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			пацыфі́зм | 
			
		
			| Р. | 
			пацыфі́зму | 
			
		
			| Д. | 
			пацыфі́зму | 
			
		
			| В. | 
			пацыфі́зм | 
			
		
			| Т. | 
			пацыфі́змам | 
			
		
			| М. | 
			пацыфі́зме | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
пацыфіка́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			пацыфіка́цыя | 
			
		
			| Р. | 
			пацыфіка́цыі | 
			
		
			| Д. | 
			пацыфіка́цыі | 
			
		
			| В. | 
			пацыфіка́цыю | 
			
		
			| Т. | 
			пацыфіка́цыяй пацыфіка́цыяю | 
			
		
			| М. | 
			пацыфіка́цыі | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
пацыфі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			пацыфі́ст | 
			пацыфі́сты | 
			
		
			| Р. | 
			пацыфі́ста | 
			пацыфі́стаў | 
			
		
			| Д. | 
			пацыфі́сту | 
			пацыфі́стам | 
			
		
			| В. | 
			пацыфі́ста | 
			пацыфі́стаў | 
			
		
			| Т. | 
			пацыфі́стам | 
			пацыфі́стамі | 
			
		
			| М. | 
			пацыфі́сце | 
			пацыфі́стах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
пацыфі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			пацыфі́стка | 
			пацыфі́сткі | 
			
		
			| Р. | 
			пацыфі́сткі | 
			пацыфі́стак | 
			
		
			| Д. | 
			пацыфі́стцы | 
			пацыфі́сткам | 
			
		
			| В. | 
			пацыфі́стку | 
			пацыфі́стак | 
			
		
			| Т. | 
			пацыфі́сткай пацыфі́сткаю | 
			пацыфі́сткамі | 
			
		
			| М. | 
			пацыфі́стцы | 
			пацыфі́стках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
пацыфі́сцкі
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			пацыфі́сцкі | 
					пацыфі́сцкая | 
					пацыфі́сцкае | 
					пацыфі́сцкія | 
					
		
			| Р. | 
			пацыфі́сцкага | 
					пацыфі́сцкай пацыфі́сцкае | 
					пацыфі́сцкага | 
					пацыфі́сцкіх | 
					
		
			| Д. | 
			пацыфі́сцкаму | 
					пацыфі́сцкай | 
					пацыфі́сцкаму | 
					пацыфі́сцкім | 
					
		
			| В. | 
			пацыфі́сцкі (неадуш.) пацыфі́сцкага (адуш.) | 
					пацыфі́сцкую | 
					пацыфі́сцкае | 
					пацыфі́сцкія (неадуш.) пацыфі́сцкіх (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			пацыфі́сцкім | 
					пацыфі́сцкай пацыфі́сцкаю | 
					пацыфі́сцкім | 
					пацыфі́сцкімі | 
					
		
			| М. | 
			пацыфі́сцкім | 
					пацыфі́сцкай | 
					пацыфі́сцкім | 
					пацыфі́сцкіх | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
пацьме́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			пацьме́е | 
			пацьме́юць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			пацьме́ў | 
			пацьме́лі | 
		
		
			| ж. | 
			пацьме́ла | 
		
		
			| н. | 
			пацьме́ла | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			пацьме́ўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
пацьмяне́лы
прыметнік, якасны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			пацьмяне́лы | 
					пацьмяне́лая | 
					пацьмяне́лае | 
					пацьмяне́лыя | 
					
		
			| Р. | 
			пацьмяне́лага | 
					пацьмяне́лай пацьмяне́лае | 
					пацьмяне́лага | 
					пацьмяне́лых | 
					
		
			| Д. | 
			пацьмяне́ламу | 
					пацьмяне́лай | 
					пацьмяне́ламу | 
					пацьмяне́лым | 
					
		
			| В. | 
			пацьмяне́лы (неадуш.) пацьмяне́лага (адуш.) | 
					пацьмяне́лую | 
					пацьмяне́лае | 
					пацьмяне́лыя (неадуш.) пацьмяне́лых (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			пацьмяне́лым | 
					пацьмяне́лай пацьмяне́лаю | 
					пацьмяне́лым | 
					пацьмяне́лымі | 
					
		
			| М. | 
			пацьмяне́лым | 
					пацьмяне́лай | 
					пацьмяне́лым | 
					пацьмяне́лых | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsbm1984.
пацьмяне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			пацьмяне́нне | 
			
		
			| Р. | 
			пацьмяне́ння | 
			
		
			| Д. | 
			пацьмяне́нню | 
			
		
			| В. | 
			пацьмяне́нне | 
			
		
			| Т. | 
			пацьмяне́ннем | 
			
		
			| М. | 
			пацьмяне́нні | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.