пацурчэ́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пацурчы́ць пацурча́ць
Прошлы час
м. пацурчэ́ў пацурчэ́лі
ж. пацурчэ́ла
н. пацурчэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пацурчэ́ўшы

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)