Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

чарназёмна-лугавы́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чарназёмна-лугавы́	чарназёмна-лугава́я	чарназёмна-лугаво́е	чарназёмна-лугавы́я
Р.	чарназёмна-лугаво́га	чарназёмна-лугаво́й чарназёмна-лугаво́е	чарназёмна-лугаво́га	чарназёмна-лугавы́х
Д.	чарназёмна-лугаво́му	чарназёмна-лугаво́й	чарназёмна-лугаво́му	чарназёмна-лугавы́м
В.	чарназёмна-лугавы́ (неадуш.) чарназёмна-лугаво́га (адуш.)	чарназёмна-лугаву́ю	чарназёмна-лугаво́е	чарназёмна-лугавы́я (неадуш.) чарназёмна-лугавы́х (адуш.)
Т.	чарназёмна-лугавы́м	чарназёмна-лугаво́й чарназёмна-лугаво́ю	чарназёмна-лугавы́м	чарназёмна-лугавы́мі
М.	чарназёмна-лугавы́м	чарназёмна-лугаво́й	чарназёмна-лугавы́м	чарназёмна-лугавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

чарназё́мны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чарназё́мны	чарназё́мная	чарназё́мнае	чарназё́мныя
Р.	чарназё́мнага	чарназё́мнай чарназё́мнае	чарназё́мнага	чарназё́мных
Д.	чарназё́мнаму	чарназё́мнай	чарназё́мнаму	чарназё́мным
В.	чарназё́мны (неадуш.) чарназё́мнага (адуш.)	чарназё́мную	чарназё́мнае	чарназё́мныя (неадуш.) чарназё́мных (адуш.)
Т.	чарназё́мным	чарназё́мнай чарназё́мнаю	чарназё́мным	чарназё́мнымі
М.	чарназё́мным	чарназё́мнай	чарназё́мным	чарназё́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чарназмро́чны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чарназмро́чны	чарназмро́чная	чарназмро́чнае	чарназмро́чныя
Р.	чарназмро́чнага	чарназмро́чнай чарназмро́чнае	чарназмро́чнага	чарназмро́чных
Д.	чарназмро́чнаму	чарназмро́чнай	чарназмро́чнаму	чарназмро́чным
В.	чарназмро́чны (неадуш.) чарназмро́чнага (адуш.)	чарназмро́чную	чарназмро́чнае	чарназмро́чныя (неадуш.) чарназмро́чных (адуш.)
Т.	чарназмро́чным	чарназмро́чнай чарназмро́чнаю	чарназмро́чным	чарназмро́чнымі
М.	чарназмро́чным	чарназмро́чнай	чарназмро́чным	чарназмро́чных

Крыніцы: piskunou2012.

чарназу́бы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чарназу́бы	чарназу́бая	чарназу́бае	чарназу́быя
Р.	чарназу́бага	чарназу́бай чарназу́бае	чарназу́бага	чарназу́бых
Д.	чарназу́баму	чарназу́бай	чарназу́баму	чарназу́бым
В.	чарназу́бы (неадуш.) чарназу́бага (адуш.)	чарназу́бую	чарназу́бае	чарназу́быя (неадуш.) чарназу́бых (адуш.)
Т.	чарназу́бым	чарназу́бай чарназу́баю	чарназу́бым	чарназу́бымі
М.	чарназу́бым	чарназу́бай	чарназу́бым	чарназу́бых

Крыніцы: piskunou2012.

Чарнакі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

чарнаклё́н

‘драўніна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

чарнаклё́н

‘дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

чарнакні́жжа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чарнакні́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чарнакні́жніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum