укі́слы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
укі́слы |
укі́слая |
укі́слае |
укі́слыя |
| Р. |
укі́слага |
укі́слай укі́слае |
укі́слага |
укі́слых |
| Д. |
укі́сламу |
укі́слай |
укі́сламу |
укі́слым |
| В. |
укі́слы (неадуш.) укі́слага (адуш.) |
укі́слую |
укі́слае |
укі́слыя (неадуш.) укі́слых (адуш.) |
| Т. |
укі́слым |
укі́слай укі́слаю |
укі́слым |
укі́слымі |
| М. |
укі́слым |
укі́слай |
укі́слым |
укі́слых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
укі́снуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
укі́сне |
укі́снуць |
| Прошлы час |
| м. |
укі́с |
укі́слі |
| ж. |
укі́сла |
| н. |
укі́сла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
укла́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
укла́д |
укла́ды |
| Р. |
укла́ду |
укла́даў |
| Д. |
укла́ду |
укла́дам |
| В. |
укла́д |
укла́ды |
| Т. |
укла́дам |
укла́дамі |
| М. |
укла́дзе |
укла́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
уклада́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
уклада́льнік |
уклада́льнікі |
| Р. |
уклада́льніка |
уклада́льнікаў |
| Д. |
уклада́льніку |
уклада́льнікам |
| В. |
уклада́льніка |
уклада́льнікаў |
| Т. |
уклада́льнікам |
уклада́льнікамі |
| М. |
уклада́льніку |
уклада́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уклада́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
уклада́льніца |
уклада́льніцы |
| Р. |
уклада́льніцы |
уклада́льніц |
| Д. |
уклада́льніцы |
уклада́льніцам |
| В. |
уклада́льніцу |
уклада́льніц |
| Т. |
уклада́льніцай уклада́льніцаю |
уклада́льніцамі |
| М. |
уклада́льніцы |
уклада́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уклада́льніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уклада́льніцкі |
уклада́льніцкая |
уклада́льніцкае |
уклада́льніцкія |
| Р. |
уклада́льніцкага |
уклада́льніцкай уклада́льніцкае |
уклада́льніцкага |
уклада́льніцкіх |
| Д. |
уклада́льніцкаму |
уклада́льніцкай |
уклада́льніцкаму |
уклада́льніцкім |
| В. |
уклада́льніцкі (неадуш.) уклада́льніцкага (адуш.) |
уклада́льніцкую |
уклада́льніцкае |
уклада́льніцкія (неадуш.) уклада́льніцкіх (адуш.) |
| Т. |
уклада́льніцкім |
уклада́льніцкай уклада́льніцкаю |
уклада́льніцкім |
уклада́льніцкімі |
| М. |
уклада́льніцкім |
уклада́льніцкай |
уклада́льніцкім |
уклада́льніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уклада́нне
‘дзеянне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уклада́нне |
| Р. |
уклада́ння |
| Д. |
уклада́нню |
| В. |
уклада́нне |
| Т. |
уклада́ннем |
| М. |
уклада́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996.
уклада́нне
‘укладзенае ўнутр; грашовая сума’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
уклада́нне |
уклада́нні |
| Р. |
уклада́ння |
уклада́нняў |
| Д. |
уклада́нню |
уклада́нням |
| В. |
уклада́нне |
уклада́нні |
| Т. |
уклада́ннем |
уклада́ннямі |
| М. |
уклада́нні |
уклада́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
уклада́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
уклада́ннік |
уклада́ннікі |
| Р. |
уклада́нніка |
уклада́ннікаў |
| Д. |
уклада́нніку |
уклада́ннікам |
| В. |
уклада́нніка |
уклада́ннікаў |
| Т. |
уклада́ннікам |
уклада́ннікамі |
| М. |
уклада́нніку |
уклада́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.