сізі́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сізі́гія |
сізі́гіі |
Р. |
сізі́гіі |
сізі́гій |
Д. |
сізі́гіі |
сізі́гіям |
В. |
сізі́гію |
сізі́гіі |
Т. |
сізі́гіяй сізі́гіяю |
сізі́гіямі |
М. |
сізі́гіі |
сізі́гіях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Сізі́ф
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сізі́ф |
Р. |
Сізі́фа |
Д. |
Сізі́фу |
В. |
Сізі́фа |
Т. |
Сізі́фам |
М. |
Сізі́фе |
сізі́фаў
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сізі́фаў |
сізі́фава |
сізі́фава |
сізі́фавы |
Р. |
сізі́фавага |
сізі́фавай сізі́фавае |
сізі́фавага |
сізі́фавых |
Д. |
сізі́фаваму |
сізі́фавай |
сізі́фаваму |
сізі́фавым |
В. |
сізі́фаў (неадуш.) сізі́фавага (адуш.) |
сізі́фаву |
сізі́фава |
сізі́фавы (неадуш.) сізі́фавых (адуш.) |
Т. |
сізі́фавым |
сізі́фавай сізі́фаваю |
сізі́фавым |
сізі́фавымі |
М. |
сізі́фавым |
сізі́фавай |
сізі́фавым |
сізі́фавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сікамо́р
‘драўніна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сікамо́р |
Р. |
сікамо́ру |
Д. |
сікамо́ру |
В. |
сікамо́р |
Т. |
сікамо́рам |
М. |
сікамо́ры |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
сікамо́р
‘дрэва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сікамо́р |
сікамо́ры |
Р. |
сікамо́ра |
сікамо́раў |
Д. |
сікамо́ру |
сікамо́рам |
В. |
сікамо́р |
сікамо́ры |
Т. |
сікамо́рам |
сікамо́рамі |
М. |
сікамо́ры |
сікамо́рах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
сікаты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сікаты́ў |
Р. |
сікаты́ву |
Д. |
сікаты́ву |
В. |
сікаты́ў |
Т. |
сікаты́вам |
М. |
сікаты́ве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сі́каўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сі́каўка |
сі́каўкі |
Р. |
сі́каўкі |
сі́кавак |
Д. |
сі́каўцы |
сі́каўкам |
В. |
сі́каўку |
сі́каўкі |
Т. |
сі́каўкай сі́каўкаю |
сі́каўкамі |
М. |
сі́каўцы |
сі́каўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
сікафа́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сікафа́нт |
сікафа́нты |
Р. |
сікафа́нта |
сікафа́нтаў |
Д. |
сікафа́нту |
сікафа́нтам |
В. |
сікафа́нта |
сікафа́нтаў |
Т. |
сікафа́нтам |
сікафа́нтамі |
М. |
сікафа́нце |
сікафа́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Сікафа́нт
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сікафа́нт |
Р. |
Сікафа́нта |
Д. |
Сікафа́нту |
В. |
Сікафа́нта |
Т. |
Сікафа́нтам |
М. |
Сікафа́нце |