сікамо́р

‘дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сікамо́р сікамо́ры
Р. сікамо́ра сікамо́раў
Д. сікамо́ру сікамо́рам
В. сікамо́р сікамо́ры
Т. сікамо́рам сікамо́рамі
М. сікамо́ры сікамо́рах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)