сікамо́р

‘драўніна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сікамо́р
Р. сікамо́ру
Д. сікамо́ру
В. сікамо́р
Т. сікамо́рам
М. сікамо́ры

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)