Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшэюя- 

пацучы́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пацучы́ны пацучы́ная пацучы́нае пацучы́ныя
Р. пацучы́нага пацучы́най
пацучы́нае		 пацучы́нага пацучы́ных
Д. пацучы́наму пацучы́най пацучы́наму пацучы́ным
В. пацучы́ны (неадуш.)
пацучы́нага (адуш.)		 пацучы́ную пацучы́нае пацучы́ныя (неадуш.)
пацучы́ных (адуш.)
Т. пацучы́ным пацучы́най
пацучы́наю		 пацучы́ным пацучы́нымі
М. пацучы́ным пацучы́най пацучы́ным пацучы́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Пацы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пацы́
Р. Пацо́ў
Д. Паца́м
В. Пацы́
Т. Паца́мі
М. Паца́х

пацы́баць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пацы́баю пацы́баем
2-я ас. пацы́баеш пацы́баеце
3-я ас. пацы́бае пацы́баюць
Прошлы час
м. пацы́баў пацы́балі
ж. пацы́бала
н. пацы́бала
Загадны лад
2-я ас. пацы́бай пацы́байце
Дзеепрыслоўе
прош. час пацы́баўшы

Крыніцы: piskunou2012.

па́цыенс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. па́цыенс па́цыенсы
Р. па́цыенса па́цыенсаў
Д. па́цыенсу па́цыенсам
В. па́цыенс па́цыенсы
Т. па́цыенсам па́цыенсамі
М. па́цыенсе па́цыенсах

Крыніцы: piskunou2012.

пацые́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пацые́нт пацые́нты
Р. пацые́нта пацые́нтаў
Д. пацые́нту пацые́нтам
В. пацые́нта пацые́нтаў
Т. пацые́нтам пацые́нтамі
М. пацые́нце пацые́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пацые́нтка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пацые́нтка пацые́нткі
Р. пацые́нткі пацые́нтак
Д. пацые́нтцы пацые́нткам
В. пацые́нтку пацые́нтак
Т. пацые́нткай
пацые́нткаю		 пацые́нткамі
М. пацые́нтцы пацые́нтках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пацы́кваць

‘спыняць каго-небудзь вокрыкам «цыц», «ц-с-с», прыкрыкваць, забараняючы рабіць што-небудзь (пацыкваць на каго-небудзь)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пацы́кваю пацы́кваем
2-я ас. пацы́кваеш пацы́кваеце
3-я ас. пацы́квае пацы́кваюць
Прошлы час
м. пацы́кваў пацы́квалі
ж. пацы́квала
н. пацы́квала
Загадны лад
2-я ас. пацы́квай пацы́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пацы́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Пацы́нічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пацы́нічы
Р. Пацы́ніч
Пацы́нічаў
Д. Пацы́нічам
В. Пацы́нічы
Т. Пацы́нічамі
М. Пацы́нічах

пацынкава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пацынкава́ны пацынкава́ная пацынкава́нае пацынкава́ныя
Р. пацынкава́нага пацынкава́най
пацынкава́нае		 пацынкава́нага пацынкава́ных
Д. пацынкава́наму пацынкава́най пацынкава́наму пацынкава́ным
В. пацынкава́ны (неадуш.)
пацынкава́нага (адуш.)		 пацынкава́ную пацынкава́нае пацынкава́ныя (неадуш.)
пацынкава́ных (адуш.)
Т. пацынкава́ным пацынкава́най
пацынкава́наю		 пацынкава́ным пацынкава́нымі
М. пацынкава́ным пацынкава́най пацынкава́ным пацынкава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

пацынкава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пацынкава́ны пацынкава́ная пацынкава́нае пацынкава́ныя
Р. пацынкава́нага пацынкава́най
пацынкава́нае		 пацынкава́нага пацынкава́ных
Д. пацынкава́наму пацынкава́най пацынкава́наму пацынкава́ным
В. пацынкава́ны (неадуш.)
пацынкава́нага (адуш.)		 пацынкава́ную пацынкава́нае пацынкава́ныя (неадуш.)
пацынкава́ных (адуш.)
Т. пацынкава́ным пацынкава́най
пацынкава́наю		 пацынкава́ным пацынкава́нымі
М. пацынкава́ным пацынкава́най пацынкава́ным пацынкава́ных

Крыніцы: piskunou2012.