пацы́кваць
‘спыняць каго-небудзь вокрыкам «цыц», «ц-с-с», прыкрыкваць, забараняючы рабіць што-небудзь (пацыкваць на каго-небудзь)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| пацы́кваю | пацы́кваем | |
| пацы́кваеш | пацы́кваеце | |
| пацы́квае | пацы́кваюць | |
| Прошлы час | ||
| пацы́кваў | пацы́квалі | |
| пацы́квала | ||
| пацы́квала | ||
| Загадны лад | ||
| пацы́квай | пацы́квайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пацы́кваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)