Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

гняту́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гняту́чы гняту́чая гняту́чае гняту́чыя
Р. гняту́чага гняту́чай
гняту́чае
гняту́чага гняту́чых
Д. гняту́чаму гняту́чай гняту́чаму гняту́чым
В. гняту́чы (неадуш.)
гняту́чага (адуш.)
гняту́чую гняту́чае гняту́чыя (неадуш.)
гняту́чых (адуш.)
Т. гняту́чым гняту́чай
гняту́чаю
гняту́чым гняту́чымі
М. гняту́чым гняту́чай гняту́чым гняту́чых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

гняту́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гняту́чы гняту́чая гняту́чае гняту́чыя
Р. гняту́чага гняту́чай
гняту́чае
гняту́чага гняту́чых
Д. гняту́чаму гняту́чай гняту́чаму гняту́чым
В. гняту́чы (неадуш.)
гняту́чага (адуш.)
гняту́чую гняту́чае гняту́чыя (неадуш.)
гняту́чых (адуш.)
Т. гняту́чым гняту́чай
гняту́чаю
гняту́чым гняту́чымі
М. гняту́чым гняту́чай гняту́чым гняту́чых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

гняўко́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. гняўко́ гняўко́
Р. гняўко́ гняўко́
Д. гняўко́ гняўко́
В. гняўко́ гняўко́
Т. гняўко́ гняўко́
М. гняўко́ гняўко́

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

гняўко́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гняўко́ гняўкі́
Р. гняўка́ гняўко́ў
Д. гняўку́ гняўка́м
В. гняўка́ гняўко́ў
Т. гняўко́м гняўка́мі
М. гняўку́ гняўка́х

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

гняўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гняўле́нне
Р. гняўле́ння
Д. гняўле́нню
В. гняўле́нне
Т. гняўле́ннем
М. гняўле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

гняўлі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
гняўлі́ва гняўлі́вей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

гняўлі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. гняўлі́васць
Р. гняўлі́васці
Д. гняўлі́васці
В. гняўлі́васць
Т. гняўлі́васцю
М. гняўлі́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гняўлі́ва-крыўдлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гняўлі́ва-крыўдлі́вы гняўлі́ва-крыўдлі́вая гняўлі́ва-крыўдлі́вае гняўлі́ва-крыўдлі́выя
Р. гняўлі́ва-крыўдлі́вага гняўлі́ва-крыўдлі́вай
гняўлі́ва-крыўдлі́вае
гняўлі́ва-крыўдлі́вага гняўлі́ва-крыўдлі́вых
Д. гняўлі́ва-крыўдлі́ваму гняўлі́ва-крыўдлі́вай гняўлі́ва-крыўдлі́ваму гняўлі́ва-крыўдлі́вым
В. гняўлі́ва-крыўдлі́вы (неадуш.)
гняўлі́ва-крыўдлі́вага (адуш.)
гняўлі́ва-крыўдлі́вую гняўлі́ва-крыўдлі́вае гняўлі́ва-крыўдлі́выя (неадуш.)
гняўлі́ва-крыўдлі́вых (адуш.)
Т. гняўлі́ва-крыўдлі́вым гняўлі́ва-крыўдлі́вай
гняўлі́ва-крыўдлі́ваю
гняўлі́ва-крыўдлі́вым гняўлі́ва-крыўдлі́вымі
М. гняўлі́ва-крыўдлі́вым гняўлі́ва-крыўдлі́вай гняўлі́ва-крыўдлі́вым гняўлі́ва-крыўдлі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

гняўлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гняўлі́вы гняўлі́вая гняўлі́вае гняўлі́выя
Р. гняўлі́вага гняўлі́вай
гняўлі́вае
гняўлі́вага гняўлі́вых
Д. гняўлі́ваму гняўлі́вай гняўлі́ваму гняўлі́вым
В. гняўлі́вы (неадуш.)
гняўлі́вага (адуш.)
гняўлі́вую гняўлі́вае гняўлі́выя (неадуш.)
гняўлі́вых (адуш.)
Т. гняўлі́вым гняўлі́вай
гняўлі́ваю
гняўлі́вым гняўлі́вымі
М. гняўлі́вым гняўлі́вай гняўлі́вым гняўлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.