гняту́чы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гняту́чы |
гняту́чая |
гняту́чае |
гняту́чыя |
| Р. |
гняту́чага |
гняту́чай гняту́чае |
гняту́чага |
гняту́чых |
| Д. |
гняту́чаму |
гняту́чай |
гняту́чаму |
гняту́чым |
| В. |
гняту́чы (неадуш.) гняту́чага (адуш.) |
гняту́чую |
гняту́чае |
гняту́чыя (неадуш.) гняту́чых (адуш.) |
| Т. |
гняту́чым |
гняту́чай гняту́чаю |
гняту́чым |
гняту́чымі |
| М. |
гняту́чым |
гняту́чай |
гняту́чым |
гняту́чых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.
гняту́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гняту́чы |
гняту́чая |
гняту́чае |
гняту́чыя |
| Р. |
гняту́чага |
гняту́чай гняту́чае |
гняту́чага |
гняту́чых |
| Д. |
гняту́чаму |
гняту́чай |
гняту́чаму |
гняту́чым |
| В. |
гняту́чы (неадуш.) гняту́чага (адуш.) |
гняту́чую |
гняту́чае |
гняту́чыя (неадуш.) гняту́чых (адуш.) |
| Т. |
гняту́чым |
гняту́чай гняту́чаю |
гняту́чым |
гняту́чымі |
| М. |
гняту́чым |
гняту́чай |
гняту́чым |
гняту́чых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.
гняўко́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гняўко́ |
гняўко́ |
| Р. |
гняўко́ |
гняўко́ |
| Д. |
гняўко́ |
гняўко́ |
| В. |
гняўко́ |
гняўко́ |
| Т. |
гняўко́ |
гняўко́ |
| М. |
гняўко́ |
гняўко́ |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
гняўко́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гняўко́ |
гняўкі́ |
| Р. |
гняўка́ |
гняўко́ў |
| Д. |
гняўку́ |
гняўка́м |
| В. |
гняўка́ |
гняўко́ў |
| Т. |
гняўко́м |
гняўка́мі |
| М. |
гняўку́ |
гняўка́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
гняўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гняўле́нне |
| Р. |
гняўле́ння |
| Д. |
гняўле́нню |
| В. |
гняўле́нне |
| Т. |
гняўле́ннем |
| М. |
гняўле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
гняўлі́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| гняўлі́ва |
гняўлі́вей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
гняўлі́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гняўлі́васць |
| Р. |
гняўлі́васці |
| Д. |
гняўлі́васці |
| В. |
гняўлі́васць |
| Т. |
гняўлі́васцю |
| М. |
гняўлі́васці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гняўлі́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гняўлі́вы |
гняўлі́вая |
гняўлі́вае |
гняўлі́выя |
| Р. |
гняўлі́вага |
гняўлі́вай гняўлі́вае |
гняўлі́вага |
гняўлі́вых |
| Д. |
гняўлі́ваму |
гняўлі́вай |
гняўлі́ваму |
гняўлі́вым |
| В. |
гняўлі́вы (неадуш.) гняўлі́вага (адуш.) |
гняўлі́вую |
гняўлі́вае |
гняўлі́выя (неадуш.) гняўлі́вых (адуш.) |
| Т. |
гняўлі́вым |
гняўлі́вай гняўлі́ваю |
гняўлі́вым |
гняўлі́вымі |
| М. |
гняўлі́вым |
гняўлі́вай |
гняўлі́вым |
гняўлі́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.