гняўко́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гняўко́ | гняўкі́ | |
| гняўка́ | гняўко́ў | |
| гняўку́ | гняўка́м | |
| гняўка́ | гняўко́ў | |
| гняўко́м | гняўка́мі | |
| гняўку́ | гняўка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)