гняту́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гняту́чы гняту́чая гняту́чае гняту́чыя
Р. гняту́чага гняту́чай
гняту́чае		 гняту́чага гняту́чых
Д. гняту́чаму гняту́чай гняту́чаму гняту́чым
В. гняту́чы (неадуш.)
гняту́чага (адуш.)		 гняту́чую гняту́чае гняту́чыя (неадуш.)
гняту́чых (адуш.)
Т. гняту́чым гняту́чай
гняту́чаю		 гняту́чым гняту́чымі
М. гняту́чым гняту́чай гняту́чым гняту́чых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)