Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
адеілмноруы

агу́льшчына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. агу́льшчына
Р. агу́льшчыны
Д. агу́льшчыне
В. агу́льшчыну
Т. агу́льшчынай
агу́льшчынаю
М. агу́льшчыне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

агу́рліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
агу́рліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

агу́рлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. агу́рлівасць
Р. агу́рлівасці
Д. агу́рлівасці
В. агу́рлівасць
Т. агу́рлівасцю
М. агу́рлівасці

Крыніцы: piskunou2012.

агу́рлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агу́рлівы агу́рлівая агу́рлівае агу́рлівыя
Р. агу́рлівага агу́рлівай
агу́рлівае		 агу́рлівага агу́рлівых
Д. агу́рліваму агу́рлівай агу́рліваму агу́рлівым
В. агу́рлівы (неадуш.)
агу́рлівага (адуш.)		 агу́рлівую агу́рлівае агу́рлівыя (неадуш.)
агу́рлівых (адуш.)
Т. агу́рлівым агу́рлівай
агу́рліваю		 агу́рлівым агу́рлівымі
М. агу́рлівым агу́рлівай агу́рлівым агу́рлівых

Крыніцы: piskunou2012.

Агурні́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Агурні́
Р. Агурнё́ў
Д. Агурня́м
В. Агурні́
Т. Агурня́мі
М. Агурня́х

агу́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. агу́рнік агу́рнікі
Р. агу́рніка агу́рнікаў
Д. агу́рніку агу́рнікам
В. агу́рніка агу́рнікаў
Т. агу́рнікам агу́рнікамі
М. агу́рніку агу́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

агу́рніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. агу́рніца агу́рніцы
Р. агу́рніцы агу́рніц
Д. агу́рніцы агу́рніцам
В. агу́рніцу агу́рніц
Т. агу́рніцай
агу́рніцаю		 агу́рніцамі
М. агу́рніцы агу́рніцах

Крыніцы: piskunou2012.

агу́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агу́рны агу́рная агу́рнае агу́рныя
Р. агу́рнага агу́рнай
агу́рнае		 агу́рнага агу́рных
Д. агу́рнаму агу́рнай агу́рнаму агу́рным
В. агу́рны (неадуш.)
агу́рнага (адуш.)		 агу́рную агу́рнае агу́рныя (неадуш.)
агу́рных (адуш.)
Т. агу́рным агу́рнай
агу́рнаю		 агу́рным агу́рнымі
М. агу́рным агу́рнай агу́рным агу́рных

Крыніцы: piskunou2012.

агуро́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. агуро́к агуркі́
Р. агурка́ агурко́ў
Д. агурку́ агурка́м
В. агуро́к агуркі́
Т. агурко́м агурка́мі
М. агурку́ агурка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

агуро́чак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. агуро́чак агуро́чкі
Р. агуро́чка агуро́чкаў
Д. агуро́чку агуро́чкам
В. агуро́чак агуро́чкі
Т. агуро́чкам агуро́чкамі
М. агуро́чку агуро́чках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.