Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

асуро́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асуро́чаны асуро́чаная асуро́чанае асуро́чаныя
Р. асуро́чанага асуро́чанай
асуро́чанае
асуро́чанага асуро́чаных
Д. асуро́чанаму асуро́чанай асуро́чанаму асуро́чаным
В. асуро́чаны (неадуш.)
асуро́чанага (адуш.)
асуро́чаную асуро́чанае асуро́чаныя (неадуш.)
асуро́чаных (адуш.)
Т. асуро́чаным асуро́чанай
асуро́чанаю
асуро́чаным асуро́чанымі
М. асуро́чаным асуро́чанай асуро́чаным асуро́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

асуро́чваць

‘прыносіць няшчасце, псаваць каго-небудзь, што-небудзь ліхім вокам’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асуро́чваю асуро́чваем
2-я ас. асуро́чваеш асуро́чваеце
3-я ас. асуро́чвае асуро́чваюць
Прошлы час
м. асуро́чваў асуро́чвалі
ж. асуро́чвала
н. асуро́чвала
Загадны лад
2-я ас. асуро́чвай асуро́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час асуро́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

асуро́чыць

‘прынесці няшчасце, папсаваць каго-небудзь, што-небудзь ліхім вокам’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асуро́чу асуро́чым
2-я ас. асуро́чыш асуро́чыце
3-я ас. асуро́чыць асуро́чаць
Прошлы час
м. асуро́чыў асуро́чылі
ж. асуро́чыла
н. асуро́чыла
Загадны лад
2-я ас. асуро́ч асуро́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час асуро́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

асуча́снена

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
асуча́снена - -

асуча́сненне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. асуча́сненне
Р. асуча́снення
Д. асуча́сненню
В. асуча́сненне
Т. асуча́сненнем
М. асуча́сненні

Крыніцы: piskunou2012.

асуча́снены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асуча́снены асуча́сненая асуча́сненае асуча́сненыя
Р. асуча́сненага асуча́сненай
асуча́сненае
асуча́сненага асуча́сненых
Д. асуча́сненаму асуча́сненай асуча́сненаму асуча́сненым
В. асуча́снены (неадуш.)
асуча́сненага (адуш.)
асуча́сненую асуча́сненае асуча́сненыя (неадуш.)
асуча́сненых (адуш.)
Т. асуча́сненым асуча́сненай
асуча́сненаю
асуча́сненым асуча́сненымі
М. асуча́сненым асуча́сненай асуча́сненым асуча́сненых

Крыніцы: piskunou2012.

асуча́снены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асуча́снены асуча́сненая асуча́сненае асуча́сненыя
Р. асуча́сненага асуча́сненай
асуча́сненае
асуча́сненага асуча́сненых
Д. асуча́сненаму асуча́сненай асуча́сненаму асуча́сненым
В. асуча́снены (неадуш.)
асуча́сненага (адуш.)
асуча́сненую асуча́сненае асуча́сненыя (неадуш.)
асуча́сненых (адуш.)
Т. асуча́сненым асуча́сненай
асуча́сненаю
асуча́сненым асуча́сненымі
М. асуча́сненым асуча́сненай асуча́сненым асуча́сненых

Кароткая форма: асуча́снена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

асуча́сніванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. асуча́сніванне
Р. асуча́снівання
Д. асуча́сніванню
В. асуча́сніванне
Т. асуча́сніваннем
М. асуча́сніванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асуча́снівацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асуча́сніваюся асуча́сніваемся
2-я ас. асуча́сніваешся асуча́сніваецеся
3-я ас. асуча́сніваецца асуча́сніваюцца
Прошлы час
м. асуча́сніваўся асуча́сніваліся
ж. асуча́снівалася
н. асуча́снівалася
Загадны лад
2-я ас. асуча́снівайся асуча́снівайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час асуча́сніваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асуча́сніваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асуча́сніваю асуча́сніваем
2-я ас. асуча́сніваеш асуча́сніваеце
3-я ас. асуча́снівае асуча́сніваюць
Прошлы час
м. асуча́сніваў асуча́снівалі
ж. асуча́снівала
н. асуча́снівала
Загадны лад
2-я ас. асуча́снівай асуча́снівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час асуча́сніваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.