асу́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| асу́дніца | асу́дніцы | |
| асу́дніцы | асу́дніц | |
| асу́дніцы | асу́дніцам | |
| асу́дніцу | асу́дніц | |
| асу́дніцай асу́дніцаю |
асу́дніцамі | |
| асу́дніцы | асу́дніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)