Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

гарку́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гарку́шка гарку́шкі
Р. гарку́шкі гарку́шак
Д. гарку́шцы гарку́шкам
В. гарку́шку гарку́шкі
Т. гарку́шкай
гарку́шкаю		 гарку́шкамі
М. гарку́шцы гарку́шках

Крыніцы: piskunou2012.

Гаркушы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гаркушы́
Р. Гаркушо́ў
Д. Гаркуша́м
В. Гаркушы́
Т. Гаркуша́мі
М. Гаркуша́х

гарлаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарлаві́к гарлавікі́
Р. гарлавіка́ гарлавіко́ў
Д. гарлавіку́ гарлавіка́м
В. гарлавіка́ гарлавіко́ў
Т. гарлавіко́м гарлавіка́мі
М. гарлавіку́ гарлавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарлаві́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гарлаві́на гарлаві́ны
Р. гарлаві́ны гарлаві́н
Д. гарлаві́не гарлаві́нам
В. гарлаві́ну гарлаві́ны
Т. гарлаві́най
гарлаві́наю		 гарлаві́намі
М. гарлаві́не гарлаві́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарлаві́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарлаві́нны гарлаві́нная гарлаві́ннае гарлаві́нныя
Р. гарлаві́ннага гарлаві́ннай
гарлаві́ннае		 гарлаві́ннага гарлаві́нных
Д. гарлаві́ннаму гарлаві́ннай гарлаві́ннаму гарлаві́нным
В. гарлаві́нны (неадуш.) гарлаві́нную гарлаві́ннае гарлаві́нныя (неадуш.)
Т. гарлаві́нным гарлаві́ннай
гарлаві́ннаю		 гарлаві́нным гарлаві́ннымі
М. гарлаві́нным гарлаві́ннай гарлаві́нным гарлаві́нных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

гарлавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарлавы́ гарлава́я гарлаво́е гарлавы́я
Р. гарлаво́га гарлаво́й
гарлаво́е		 гарлаво́га гарлавы́х
Д. гарлаво́му гарлаво́й гарлаво́му гарлавы́м
В. гарлавы́ (неадуш.)
гарлаво́га (адуш.)		 гарлаву́ю гарлаво́е гарлавы́я (неадуш.)
гарлавы́х (адуш.)
Т. гарлавы́м гарлаво́й
гарлаво́ю		 гарлавы́м гарлавы́мі
М. гарлавы́м гарлаво́й гарлавы́м гарлавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарладзё́р

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарладзё́р гарладзё́ры
Р. гарладзё́ра гарладзё́раў
Д. гарладзё́ру гарладзё́рам
В. гарладзё́ра гарладзё́раў
Т. гарладзё́рам гарладзё́рамі
М. гарладзё́ру гарладзё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарладзё́р

‘рэчыва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарладзё́р гарладзё́ры
Р. гарладзё́ра гарладзё́раў
Д. гарладзё́ру гарладзё́рам
В. гарладзё́р гарладзё́ры
Т. гарладзё́рам гарладзё́рамі
М. гарладзё́ру гарладзё́рах

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

гарла́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарла́н гарла́ны
Р. гарла́на гарла́наў
Д. гарла́ну гарла́нам
В. гарла́на гарла́наў
Т. гарла́нам гарла́намі
М. гарла́не гарла́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарла́ніста

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
гарла́ніста - -

Крыніцы: piskunou2012.