гарлаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарлаві́к гарлавікі́
Р. гарлавіка́ гарлавіко́ў
Д. гарлавіку́ гарлавіка́м
В. гарлавіка́ гарлавіко́ў
Т. гарлавіко́м гарлавіка́мі
М. гарлавіку́ гарлавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)