гарладзё́р

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарладзё́р гарладзё́ры
Р. гарладзё́ра гарладзё́раў
Д. гарладзё́ру гарладзё́рам
В. гарладзё́ра гарладзё́раў
Т. гарладзё́рам гарладзё́рамі
М. гарладзё́ру гарладзё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)