Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

асо́бніна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. асо́бніна
Р. асо́бніны
Д. асо́бніне
В. асо́бніну
Т. асо́бнінай
асо́бнінаю
М. асо́бніне

Крыніцы: piskunou2012.

асо́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асо́бны асо́бная асо́бнае асо́бныя
Р. асо́бнага асо́бнай
асо́бнае		 асо́бнага асо́бных
Д. асо́бнаму асо́бнай асо́бнаму асо́бным
В. асо́бны (неадуш.)
асо́бнага (адуш.)		 асо́бную асо́бнае асо́бныя (неадуш.)
асо́бных (адуш.)
Т. асо́бным асо́бнай
асо́бнаю		 асо́бным асо́бнымі
М. асо́бным асо́бнай асо́бным асо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асо́бы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асо́бы асо́бая асо́бае асо́быя
Р. асо́бага асо́бай
асо́бае		 асо́бага асо́бых
Д. асо́баму асо́бай асо́баму асо́бым
В. асо́бы (неадуш.)
асо́бага (адуш.)		 асо́бую асо́бае асо́быя (неадуш.)
асо́бых (адуш.)
Т. асо́бым асо́бай
асо́баю		 асо́бым асо́бымі
М. асо́бым асо́бай асо́бым асо́бых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асо́вы асо́вая асо́вае асо́выя
Р. асо́вага асо́вай
асо́вае		 асо́вага асо́вых
Д. асо́ваму асо́вай асо́ваму асо́вым
В. асо́вы (неадуш.)
асо́вага (адуш.)		 асо́вую асо́вае асо́выя (неадуш.)
асо́вых (адуш.)
Т. асо́вым асо́вай
асо́ваю		 асо́вым асо́вымі
М. асо́вым асо́вай асо́вым асо́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Асо́выя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Асо́выя
Р. Асо́вых
Д. Асо́вым
В. Асо́выя
Т. Асо́вымі
М. Асо́вых

Асо́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Асо́е
Р. Асо́га
Д. Асо́му
В. Асо́е
Т. Асы́м
М. Асы́м

Асо́пнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Асо́пнае
Р. Асо́пнага
Д. Асо́пнаму
В. Асо́пнае
Т. Асо́пным
М. Асо́пным

Асо́сы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Асо́сы
Р. Асо́с
Асо́саў
Д. Асо́сам
В. Асо́сы
Т. Асо́самі
М. Асо́сах

асо́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. асо́т
Р. асо́ту
Д. асо́ту
В. асо́т
Т. асо́там
М. асо́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асо́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асо́тавы асо́тавая асо́тавае асо́тавыя
Р. асо́тавага асо́тавай
асо́тавае		 асо́тавага асо́тавых
Д. асо́таваму асо́тавай асо́таваму асо́тавым
В. асо́тавы (неадуш.)
асо́тавага (адуш.)		 асо́тавую асо́тавае асо́тавыя (неадуш.)
асо́тавых (адуш.)
Т. асо́тавым асо́тавай
асо́таваю		 асо́тавым асо́тавымі
М. асо́тавым асо́тавай асо́тавым асо́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.