ваўчаня́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
ваўчаня́ |
ваўчаня́ты |
Р. |
ваўчаня́ці |
ваўчаня́т |
Д. |
ваўчаня́ці |
ваўчаня́там |
В. |
ваўчаня́ |
ваўчаня́т |
Т. |
ваўчанё́м |
ваўчаня́тамі |
М. |
ваўчаня́ці |
ваўчаня́тах |
Іншыя варыянты:
ваўчанё́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ваўчаня́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
ваўчаня́тка |
ваўчаняткі |
Р. |
ваўчаняткі |
ваўчанятак |
Д. |
ваўчанятку |
ваўчаняткам |
В. |
ваўчанятку |
ваўчанятак |
Т. |
ваўчаняткам |
ваўчаняткамі |
М. |
ваўчанятку |
ваўчанятках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ва́ўчар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ва́ўчар |
ва́ўчары |
Р. |
ва́ўчара |
ва́ўчараў |
Д. |
ва́ўчару |
ва́ўчарам |
В. |
ва́ўчар |
ва́ўчары |
Т. |
ва́ўчарам |
ва́ўчарамі |
М. |
ва́ўчары |
ва́ўчарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
ваўчаратрыма́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ваўчаратрыма́льнік |
ваўчаратрыма́льнікі |
Р. |
ваўчаратрыма́льніка |
ваўчаратрыма́льнікаў |
Д. |
ваўчаратрыма́льніку |
ваўчаратрыма́льнікам |
В. |
ваўчаратрыма́льніка |
ваўчаратрыма́льнікаў |
Т. |
ваўчаратрыма́льнікам |
ваўчаратрыма́льнікамі |
М. |
ваўчаратрыма́льніку |
ваўчаратрыма́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
ва́ўчарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ва́ўчарны |
ва́ўчарная |
ва́ўчарнае |
ва́ўчарныя |
Р. |
ва́ўчарнага |
ва́ўчарнай ва́ўчарнае |
ва́ўчарнага |
ва́ўчарных |
Д. |
ва́ўчарнаму |
ва́ўчарнай |
ва́ўчарнаму |
ва́ўчарным |
В. |
ва́ўчарны (неадуш.) ва́ўчарнага (адуш.) |
ва́ўчарную |
ва́ўчарнае |
ва́ўчарныя (неадуш.) ва́ўчарных (адуш.) |
Т. |
ва́ўчарным |
ва́ўчарнай ва́ўчарнаю |
ва́ўчарным |
ва́ўчарнымі |
М. |
ва́ўчарным |
ва́ўчарнай |
ва́ўчарным |
ва́ўчарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
ваўчарыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ваўчарыза́цыя |
Р. |
ваўчарыза́цыі |
Д. |
ваўчарыза́цыі |
В. |
ваўчарыза́цыю |
Т. |
ваўчарыза́цыяй ваўчарыза́цыяю |
М. |
ваўчарыза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012.
ваўча́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ваўча́тнік |
ваўча́тнікі |
Р. |
ваўча́тніка |
ваўча́тнікаў |
Д. |
ваўча́тніку |
ваўча́тнікам |
В. |
ваўча́тніка |
ваўча́тнікаў |
Т. |
ваўча́тнікам |
ваўча́тнікамі |
М. |
ваўча́тніку |
ваўча́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ваўчая́гада
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ваўчая́гада |
ваўчая́гады |
Р. |
ваўчая́гады |
ваўчая́гад |
Д. |
ваўчая́гадзе |
ваўчая́гадам |
В. |
ваўчая́гаду |
ваўчая́гады |
Т. |
ваўчая́гадай ваўчая́гадаю |
ваўчая́гадамі |
М. |
ваўчая́гадзе |
ваўчая́гадах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ваўчкі́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
ваўчкі́ |
Р. |
ваўчко́ў |
Д. |
ваўчка́м |
В. |
ваўчкі́ |
Т. |
ваўчка́мі |
М. |
ваўчка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ваўчкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ваўчкі́ |
Р. |
Ваўчко́ў |
Д. |
Ваўчка́м |
В. |
Ваўчкі́ |
Т. |
Ваўчка́мі |
М. |
Ваўчка́х |