ваўчанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. ваўчанё́ ваўчаня́ты
Р. ваўчаня́ці ваўчаня́т
Д. ваўчаня́ці ваўчаня́там
В. ваўчанё́ ваўчаня́т
Т. ваўчанё́м ваўчаня́тамі
М. ваўчаня́ці ваўчаня́тах

Іншыя варыянты: ваўчаня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)