разгалінава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгалінава́ны |
разгалінава́ная |
разгалінава́нае |
разгалінава́ныя |
| Р. |
разгалінава́нага |
разгалінава́най разгалінава́нае |
разгалінава́нага |
разгалінава́ных |
| Д. |
разгалінава́наму |
разгалінава́най |
разгалінава́наму |
разгалінава́ным |
| В. |
разгалінава́ны (неадуш.) разгалінава́нага (адуш.) |
разгалінава́ную |
разгалінава́нае |
разгалінава́ныя (неадуш.) разгалінава́ных (адуш.) |
| Т. |
разгалінава́ным |
разгалінава́най разгалінава́наю |
разгалінава́ным |
разгалінава́нымі |
| М. |
разгалінава́ным |
разгалінава́най |
разгалінава́ным |
разгалінава́ных |
Кароткая форма: разгалінава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгалінава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разгаліну́ецца |
разгаліну́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
разгалінава́ўся |
разгалінава́ліся |
| ж. |
разгалінава́лася |
| н. |
разгалінава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгалінава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгаліну́ю |
разгаліну́ем |
| 2-я ас. |
разгаліну́еш |
разгаліну́еце |
| 3-я ас. |
разгаліну́е |
разгаліну́юць |
| Прошлы час |
| м. |
разгалінава́ў |
разгалінава́лі |
| ж. |
разгалінава́ла |
| н. |
разгалінава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разгаліну́й |
разгаліну́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разгалінава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгаліне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разгаліне́нне |
разгаліне́нні |
| Р. |
разгаліне́ння |
разгаліне́нняў |
| Д. |
разгаліне́нню |
разгаліне́нням |
| В. |
разгаліне́нне |
разгаліне́нні |
| Т. |
разгаліне́ннем |
разгаліне́ннямі |
| М. |
разгаліне́нні |
разгаліне́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгалі́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгалі́нены |
разгалі́неная |
разгалі́ненае |
разгалі́неныя |
| Р. |
разгалі́ненага |
разгалі́ненай разгалі́ненае |
разгалі́ненага |
разгалі́неных |
| Д. |
разгалі́ненаму |
разгалі́ненай |
разгалі́ненаму |
разгалі́неным |
| В. |
разгалі́нены (неадуш.) разгалі́ненага (адуш.) |
разгалі́неную |
разгалі́ненае |
разгалі́неныя (неадуш.) разгалі́неных (адуш.) |
| Т. |
разгалі́неным |
разгалі́ненай разгалі́ненаю |
разгалі́неным |
разгалі́ненымі |
| М. |
разгалі́неным |
разгалі́ненай |
разгалі́неным |
разгалі́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
разгалі́ніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разгалі́ніцца |
разгалі́няцца |
| Прошлы час |
| м. |
разгалі́ніўся |
разгалі́ніліся |
| ж. |
разгалі́нілася |
| н. |
разгалі́нілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разгалі́ніўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгаліно́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разгаліно́ўванне |
| Р. |
разгаліно́ўвання |
| Д. |
разгаліно́ўванню |
| В. |
разгаліно́ўванне |
| Т. |
разгаліно́ўваннем |
| М. |
разгаліно́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
разгаліно́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разгаліно́ўваецца |
разгаліно́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
разгаліно́ўваўся |
разгаліно́ўваліся |
| ж. |
разгаліно́ўвалася |
| н. |
разгаліно́ўвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разгаліно́ўваючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.