разгаліне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| разгаліне́нне | разгаліне́нні | |
| разгаліне́ння | разгаліне́нняў | |
| разгаліне́нню | разгаліне́нням | |
| разгаліне́нне | разгаліне́нні | |
| разгаліне́ннем | разгаліне́ннямі | |
| разгаліне́нні | разгаліне́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)