знеахво́ціць
‘пазбавіць каго-небудзь якога-небудзь жадання’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знеахво́чу |
знеахво́цім |
2-я ас. |
знеахво́ціш |
знеахво́ціце |
3-я ас. |
знеахво́ціць |
знеахво́цяць |
Прошлы час |
м. |
знеахво́ціў |
знеахво́цілі |
ж. |
знеахво́ціла |
н. |
знеахво́ціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
знеахво́ць |
знеахво́цьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
знеахво́ціўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
знеахво́чанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
знеахво́чанасць |
Р. |
знеахво́чанасці |
Д. |
знеахво́чанасці |
В. |
знеахво́чанасць |
Т. |
знеахво́чанасцю |
М. |
знеахво́чанасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
знеахво́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
знеахво́чанне |
Р. |
знеахво́чання |
Д. |
знеахво́чанню |
В. |
знеахво́чанне |
Т. |
знеахво́чаннем |
М. |
знеахво́чанні |
Крыніцы:
piskunou2012.
знеахво́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
знеахво́чаны |
знеахво́чаная |
знеахво́чанае |
знеахво́чаныя |
Р. |
знеахво́чанага |
знеахво́чанай знеахво́чанае |
знеахво́чанага |
знеахво́чаных |
Д. |
знеахво́чанаму |
знеахво́чанай |
знеахво́чанаму |
знеахво́чаным |
В. |
знеахво́чаны (неадуш.) знеахво́чанага (адуш.) |
знеахво́чаную |
знеахво́чанае |
знеахво́чаныя (неадуш.) знеахво́чаных (адуш.) |
Т. |
знеахво́чаным |
знеахво́чанай знеахво́чанаю |
знеахво́чаным |
знеахво́чанымі |
М. |
знеахво́чаным |
знеахво́чанай |
знеахво́чаным |
знеахво́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
знеахво́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знеахво́чваюся |
знеахво́чваемся |
2-я ас. |
знеахво́чваешся |
знеахво́чваецеся |
3-я ас. |
знеахво́чваецца |
знеахво́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
знеахво́чваўся |
знеахво́чваліся |
ж. |
знеахво́чвалася |
н. |
знеахво́чвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
знеахво́чвайся |
знеахво́чвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
знеахво́чваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
знеахво́чваць
‘пазбаўляць каго-небудзь якога-небудзь жадання’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знеахво́чваю |
знеахво́чваем |
2-я ас. |
знеахво́чваеш |
знеахво́чваеце |
3-я ас. |
знеахво́чвае |
знеахво́чваюць |
Прошлы час |
м. |
знеахво́чваў |
знеахво́чвалі |
ж. |
знеахво́чвала |
н. |
знеахво́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
знеахво́чвай |
знеахво́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
знеахво́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
знебара́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знебара́чуся |
знебара́чымся |
2-я ас. |
знебара́чышся |
знебара́чыцеся |
3-я ас. |
знебара́чыцца |
знебара́чацца |
Прошлы час |
м. |
знебара́чыўся |
знебара́чыліся |
ж. |
знебара́чылася |
н. |
знебара́чылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
знебара́чся |
знебара́чцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
знебара́чыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
знебыва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знебыва́юся |
знебыва́емся |
2-я ас. |
знебыва́ешся |
знебыва́ецеся |
3-я ас. |
знебыва́ецца |
знебыва́юцца |
Прошлы час |
м. |
знебыва́ўся |
знебыва́ліся |
ж. |
знебыва́лася |
н. |
знебыва́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
знебыва́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зневажа́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
зневажа́льна |
зневажа́льней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.