Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

знеахво́ціць

‘пазбавіць каго-небудзь якога-небудзь жадання’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знеахво́чу знеахво́цім
2-я ас. знеахво́ціш знеахво́ціце
3-я ас. знеахво́ціць знеахво́цяць
Прошлы час
м. знеахво́ціў знеахво́цілі
ж. знеахво́ціла
н. знеахво́ціла
Загадны лад
2-я ас. знеахво́ць знеахво́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час знеахво́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

знеахво́чанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. знеахво́чанасць
Р. знеахво́чанасці
Д. знеахво́чанасці
В. знеахво́чанасць
Т. знеахво́чанасцю
М. знеахво́чанасці

Крыніцы: piskunou2012.

знеахво́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. знеахво́чанне
Р. знеахво́чання
Д. знеахво́чанню
В. знеахво́чанне
Т. знеахво́чаннем
М. знеахво́чанні

Крыніцы: piskunou2012.

знеахво́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знеахво́чаны знеахво́чаная знеахво́чанае знеахво́чаныя
Р. знеахво́чанага знеахво́чанай
знеахво́чанае
знеахво́чанага знеахво́чаных
Д. знеахво́чанаму знеахво́чанай знеахво́чанаму знеахво́чаным
В. знеахво́чаны (неадуш.)
знеахво́чанага (адуш.)
знеахво́чаную знеахво́чанае знеахво́чаныя (неадуш.)
знеахво́чаных (адуш.)
Т. знеахво́чаным знеахво́чанай
знеахво́чанаю
знеахво́чаным знеахво́чанымі
М. знеахво́чаным знеахво́чанай знеахво́чаным знеахво́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

знеахво́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знеахво́чаны знеахво́чаная знеахво́чанае знеахво́чаныя
Р. знеахво́чанага знеахво́чанай
знеахво́чанае
знеахво́чанага знеахво́чаных
Д. знеахво́чанаму знеахво́чанай знеахво́чанаму знеахво́чаным
В. знеахво́чаны (неадуш.)
знеахво́чанага (адуш.)
знеахво́чаную знеахво́чанае знеахво́чаныя (неадуш.)
знеахво́чаных (адуш.)
Т. знеахво́чаным знеахво́чанай
знеахво́чанаю
знеахво́чаным знеахво́чанымі
М. знеахво́чаным знеахво́чанай знеахво́чаным знеахво́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

знеахво́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знеахво́чваюся знеахво́чваемся
2-я ас. знеахво́чваешся знеахво́чваецеся
3-я ас. знеахво́чваецца знеахво́чваюцца
Прошлы час
м. знеахво́чваўся знеахво́чваліся
ж. знеахво́чвалася
н. знеахво́чвалася
Загадны лад
2-я ас. знеахво́чвайся знеахво́чвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час знеахво́чваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

знеахво́чваць

‘пазбаўляць каго-небудзь якога-небудзь жадання’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знеахво́чваю знеахво́чваем
2-я ас. знеахво́чваеш знеахво́чваеце
3-я ас. знеахво́чвае знеахво́чваюць
Прошлы час
м. знеахво́чваў знеахво́чвалі
ж. знеахво́чвала
н. знеахво́чвала
Загадны лад
2-я ас. знеахво́чвай знеахво́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час знеахво́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

знебара́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знебара́чуся знебара́чымся
2-я ас. знебара́чышся знебара́чыцеся
3-я ас. знебара́чыцца знебара́чацца
Прошлы час
м. знебара́чыўся знебара́чыліся
ж. знебара́чылася
н. знебара́чылася
Загадны лад
2-я ас. знебара́чся знебара́чцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час знебара́чыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

знебыва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знебыва́юся знебыва́емся
2-я ас. знебыва́ешся знебыва́ецеся
3-я ас. знебыва́ецца знебыва́юцца
Прошлы час
м. знебыва́ўся знебыва́ліся
ж. знебыва́лася
н. знебыва́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час знебыва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зневажа́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
зневажа́льна зневажа́льней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.