знеахво́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| знеахво́чанне | |
| знеахво́чання | |
| знеахво́чанню | |
| знеахво́чанне | |
| знеахво́чаннем | |
| знеахво́чанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)