вы́пендрыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́пендруся |
вы́пендрымся |
2-я ас. |
вы́пендрышся |
вы́пендрыцеся |
3-я ас. |
вы́пендрыцца |
вы́пендрацца |
Прошлы час |
м. |
вы́пендрыўся |
вы́пендрыліся |
ж. |
вы́пендрылася |
н. |
вы́пендрылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́пендрыся |
вы́пендрыцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́пендрыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
выпераджа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выпераджа́нне |
Р. |
выпераджа́ння |
Д. |
выпераджа́нню |
В. |
выпераджа́нне |
Т. |
выпераджа́ннем |
М. |
выпераджа́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́пераджаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́пераджаны |
вы́пераджаная |
вы́пераджанае |
вы́пераджаныя |
Р. |
вы́пераджанага |
вы́пераджанай вы́пераджанае |
вы́пераджанага |
вы́пераджаных |
Д. |
вы́пераджанаму |
вы́пераджанай |
вы́пераджанаму |
вы́пераджаным |
В. |
вы́пераджаны (неадуш.) вы́пераджанага (адуш.) |
вы́пераджаную |
вы́пераджанае |
вы́пераджаныя (неадуш.) вы́пераджаных (адуш.) |
Т. |
вы́пераджаным |
вы́пераджанай вы́пераджанаю |
вы́пераджаным |
вы́пераджанымі |
М. |
вы́пераджаным |
вы́пераджанай |
вы́пераджаным |
вы́пераджаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
вы́пераджаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́пераджаны |
вы́пераджаная |
вы́пераджанае |
вы́пераджаныя |
Р. |
вы́пераджанага |
вы́пераджанай вы́пераджанае |
вы́пераджанага |
вы́пераджаных |
Д. |
вы́пераджанаму |
вы́пераджанай |
вы́пераджанаму |
вы́пераджаным |
В. |
вы́пераджаны (неадуш.) вы́пераджанага (адуш.) |
вы́пераджаную |
вы́пераджанае |
вы́пераджаныя (неадуш.) вы́пераджаных (адуш.) |
Т. |
вы́пераджаным |
вы́пераджанай вы́пераджанаю |
вы́пераджаным |
вы́пераджанымі |
М. |
вы́пераджаным |
вы́пераджанай |
вы́пераджаным |
вы́пераджаных |
Кароткая форма: вы́пераджана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
выпераджа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выпераджа́юся |
выпераджа́емся |
2-я ас. |
выпераджа́ешся |
выпераджа́ецеся |
3-я ас. |
выпераджа́ецца |
выпераджа́юцца |
Прошлы час |
м. |
выпераджа́ўся |
выпераджа́ліся |
ж. |
выпераджа́лася |
н. |
выпераджа́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
выпераджа́йся |
выпераджа́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выпераджа́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
выпераджа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выпераджа́ю |
выпераджа́ем |
2-я ас. |
выпераджа́еш |
выпераджа́еце |
3-я ас. |
выпераджа́е |
выпераджа́юць |
Прошлы час |
м. |
выпераджа́ў |
выпераджа́лі |
ж. |
выпераджа́ла |
н. |
выпераджа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
выпераджа́й |
выпераджа́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выпераджа́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выпераджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выпераджэ́нне |
Р. |
выпераджэ́ння |
Д. |
выпераджэ́нню |
В. |
выпераджэ́нне |
Т. |
выпераджэ́ннем |
М. |
выпераджэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́перадзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́пераджуся |
вы́перадзімся |
2-я ас. |
вы́перадзішся |
вы́перадзіцеся |
3-я ас. |
вы́перадзіцца |
вы́перадзяцца |
Прошлы час |
м. |
вы́перадзіўся |
вы́перадзіліся |
ж. |
вы́перадзілася |
н. |
вы́перадзілася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́перадзіўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́перадзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́пераджу |
вы́перадзім |
2-я ас. |
вы́перадзіш |
вы́перадзіце |
3-я ас. |
вы́перадзіць |
вы́перадзяць |
Прошлы час |
м. |
вы́перадзіў |
вы́перадзілі |
ж. |
вы́перадзіла |
н. |
вы́перадзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́перадзі |
вы́перадзіце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́перадзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́перадкі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
вы́перадкі |
Р. |
вы́перадак |
Д. |
вы́перадкам |
В. |
вы́перадкі |
Т. |
вы́перадкамі |
М. |
вы́перадках |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.