выпераджа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выпераджа́ю выпераджа́ем
2-я ас. выпераджа́еш выпераджа́еце
3-я ас. выпераджа́е выпераджа́юць
Прошлы час
м. выпераджа́ў выпераджа́лі
ж. выпераджа́ла
н. выпераджа́ла
Загадны лад
2-я ас. выпераджа́й выпераджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выпераджа́ючы

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)