выпераджа́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выпераджа́нне
Р. выпераджа́ння
Д. выпераджа́нню
В. выпераджа́нне
Т. выпераджа́ннем
М. выпераджа́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)