юрысды́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
юрысды́кцыя |
Р. |
юрысды́кцыі |
Д. |
юрысды́кцыі |
В. |
юрысды́кцыю |
Т. |
юрысды́кцыяй юрысды́кцыяю |
М. |
юрысды́кцыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
юрыско́нсульскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
юрыско́нсульскі |
юрыско́нсульская |
юрыско́нсульскае |
юрыско́нсульскія |
Р. |
юрыско́нсульскага |
юрыско́нсульскай юрыско́нсульскае |
юрыско́нсульскага |
юрыско́нсульскіх |
Д. |
юрыско́нсульскаму |
юрыско́нсульскай |
юрыско́нсульскаму |
юрыско́нсульскім |
В. |
юрыско́нсульскі (неадуш.) |
юрыско́нсульскую |
юрыско́нсульскае |
юрыско́нсульскія (неадуш.) |
Т. |
юрыско́нсульскім |
юрыско́нсульскай юрыско́нсульскаю |
юрыско́нсульскім |
юрыско́нсульскімі |
М. |
юрыско́нсульскім |
юрыско́нсульскай |
юрыско́нсульскім |
юрыско́нсульскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012.
юрыско́нсульства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
юрыско́нсульства |
Р. |
юрыско́нсульства |
Д. |
юрыско́нсульству |
В. |
юрыско́нсульства |
Т. |
юрыско́нсульствам |
М. |
юрыско́нсульстве |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
юрыско́нсульт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
юрыско́нсульт |
юрыско́нсульты |
Р. |
юрыско́нсульта |
юрыско́нсультаў |
Д. |
юрыско́нсульту |
юрыско́нсультам |
В. |
юрыско́нсульта |
юрыско́нсультаў |
Т. |
юрыско́нсультам |
юрыско́нсультамі |
М. |
юрыско́нсульце |
юрыско́нсультах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
юрыско́нсульцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
юрыско́нсульцкі |
юрыско́нсульцкая |
юрыско́нсульцкае |
юрыско́нсульцкія |
Р. |
юрыско́нсульцкага |
юрыско́нсульцкай юрыско́нсульцкае |
юрыско́нсульцкага |
юрыско́нсульцкіх |
Д. |
юрыско́нсульцкаму |
юрыско́нсульцкай |
юрыско́нсульцкаму |
юрыско́нсульцкім |
В. |
юрыско́нсульцкі (неадуш.) юрыско́нсульцкага (адуш.) |
юрыско́нсульцкую |
юрыско́нсульцкае |
юрыско́нсульцкія (неадуш.) юрыско́нсульцкіх (адуш.) |
Т. |
юрыско́нсульцкім |
юрыско́нсульцкай юрыско́нсульцкаю |
юрыско́нсульцкім |
юрыско́нсульцкімі |
М. |
юрыско́нсульцкім |
юрыско́нсульцкай |
юрыско́нсульцкім |
юрыско́нсульцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
юрыско́нсульцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
юрыско́нсульцтва |
Р. |
юрыско́нсульцтва |
Д. |
юрыско́нсульцтву |
В. |
юрыско́нсульцтва |
Т. |
юрыско́нсульцтвам |
М. |
юрыско́нсульцтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
юрыспрудэ́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
юрыспрудэ́нцыя |
Р. |
юрыспрудэ́нцыі |
Д. |
юрыспрудэ́нцыі |
В. |
юрыспрудэ́нцыю |
Т. |
юрыспрудэ́нцыяй юрыспрудэ́нцыяю |
М. |
юрыспрудэ́нцыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
юры́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
юры́ст |
юры́сты |
Р. |
юры́ста |
юры́стаў |
Д. |
юры́сту |
юры́стам |
В. |
юры́ста |
юры́стаў |
Т. |
юры́стам |
юры́стамі |
М. |
юры́сце |
юры́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
юры́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
юры́стка |
юры́сткі |
Р. |
юры́сткі |
юры́стак |
Д. |
юры́стцы |
юры́сткам |
В. |
юры́стку |
юры́стак |
Т. |
юры́сткай юры́сткаю |
юры́сткамі |
М. |
юры́стцы |
юры́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.