шрубападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шрубападо́бны |
шрубападо́бная |
шрубападо́бнае |
шрубападо́бныя |
| Р. |
шрубападо́бнага |
шрубападо́бнай
шрубападо́бнае |
шрубападо́бнага |
шрубападо́бных |
| Д. |
шрубападо́бнаму |
шрубападо́бнай |
шрубападо́бнаму |
шрубападо́бным |
| В. |
шрубападо́бны (неадуш.)
шрубападо́бнага (адуш.) |
шрубападо́бную |
шрубападо́бнае |
шрубападо́бныя (неадуш.)
шрубападо́бных (адуш.) |
| Т. |
шрубападо́бным |
шрубападо́бнай
шрубападо́бнаю |
шрубападо́бным |
шрубападо́бнымі |
| М. |
шрубападо́бным |
шрубападо́бнай |
шрубападо́бным |
шрубападо́бных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
шрубарэ́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шрубарэ́з |
шрубарэ́зы |
| Р. |
шрубарэ́за |
шрубарэ́заў |
| Д. |
шрубарэ́зу |
шрубарэ́зам |
| В. |
шрубарэ́з |
шрубарэ́зы |
| Т. |
шрубарэ́зам |
шрубарэ́замі |
| М. |
шрубарэ́зе |
шрубарэ́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шрубарэ́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шрубарэ́зны |
шрубарэ́зная |
шрубарэ́знае |
шрубарэ́зныя |
| Р. |
шрубарэ́знага |
шрубарэ́знай
шрубарэ́знае |
шрубарэ́знага |
шрубарэ́зных |
| Д. |
шрубарэ́знаму |
шрубарэ́знай |
шрубарэ́знаму |
шрубарэ́зным |
| В. |
шрубарэ́зны (неадуш.)
шрубарэ́знага (адуш.) |
шрубарэ́зную |
шрубарэ́знае |
шрубарэ́зныя (неадуш.)
шрубарэ́зных (адуш.) |
| Т. |
шрубарэ́зным |
шрубарэ́знай
шрубарэ́знаю |
шрубарэ́зным |
шрубарэ́знымі |
| М. |
шрубарэ́зным |
шрубарэ́знай |
шрубарэ́зным |
шрубарэ́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шру́бачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шру́бачка |
шру́бачкі |
| Р. |
шру́бачкі |
шру́бачак |
| Д. |
шру́бачцы |
шру́бачкам |
| В. |
шру́бачку |
шру́бачкі |
| Т. |
шру́бачкай
шру́бачкаю |
шру́бачкамі |
| М. |
шру́бачцы |
шру́бачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
шру́бік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шру́бік |
шру́бікі |
| Р. |
шру́біка |
шру́бікаў |
| Д. |
шру́біку |
шру́бікам |
| В. |
шру́бік |
шру́бікі |
| Т. |
шру́бікам |
шру́бікамі |
| М. |
шру́біку |
шру́біках |
Крыніцы:
piskunou2012.
шру́бка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шру́бка |
шру́бкі |
| Р. |
шру́бкі |
шру́бак |
| Д. |
шру́бцы |
шру́бкам |
| В. |
шру́бку |
шру́бкі |
| Т. |
шру́бкай
шру́бкаю |
шру́бкамі |
| М. |
шру́бцы |
шру́бках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шру́бнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шру́бнік |
шру́бнікі |
| Р. |
шру́бніка |
шру́бнікаў |
| Д. |
шру́бніку |
шру́бнікам |
| В. |
шру́бнік |
шру́бнікі |
| Т. |
шру́бнікам |
шру́бнікамі |
| М. |
шру́бніку |
шру́бніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
шру́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шру́бны |
шру́бная |
шру́бнае |
шру́бныя |
| Р. |
шру́бнага |
шру́бнай
шру́бнае |
шру́бнага |
шру́бных |
| Д. |
шру́бнаму |
шру́бнай |
шру́бнаму |
шру́бным |
| В. |
шру́бны (неадуш.)
шру́бнага (адуш.) |
шру́бную |
шру́бнае |
шру́бныя (неадуш.)
шру́бных (адуш.) |
| Т. |
шру́бным |
шру́бнай
шру́бнаю |
шру́бным |
шру́бнымі |
| М. |
шру́бным |
шру́бнай |
шру́бным |
шру́бных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
шрубцы́нга
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шрубцы́нга |
шрубцы́нгі |
| Р. |
шрубцы́нгі |
шрубцы́нг
шрубцы́нгаў |
| Д. |
шрубцы́нзе |
шрубцы́нгам |
| В. |
шрубцы́нгу |
шрубцы́нгі |
| Т. |
шрубцы́нгай
шрубцы́нгаю |
шрубцы́нгамі |
| М. |
шрубцы́нзе |
шрубцы́нгах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.