шру́бнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шру́бнік | шру́бнікі | |
| шру́бніка | шру́бнікаў | |
| шру́бніку | шру́бнікам | |
| шру́бнік | шру́бнікі | |
| шру́бнікам | шру́бнікамі | |
| шру́бніку | шру́бніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)