шру́бачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| шру́бачка | шру́бачкі | |
| шру́бачкі | шру́бачак | |
| шру́бачцы | шру́бачкам | |
| шру́бачку | шру́бачкі | |
| шру́бачкай шру́бачкаю |
шру́бачкамі | |
| шру́бачцы | шру́бачках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)