шру́бка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шру́бка шру́бкі
Р. шру́бкі шру́бак
Д. шру́бцы шру́бкам
В. шру́бку шру́бкі
Т. шру́бкай
шру́бкаю		 шру́бкамі
М. шру́бцы шру́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)