Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

чаму́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
чаму́ - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

чаму́сь

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
чаму́сь - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чаму́сьці

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
чаму́сьці - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

чаму́е́будзь

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
чаму́е́будзь - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Ча́мышаль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ча́мышаль
Р. Ча́мышаля
Д. Ча́мышалю
В. Ча́мышаль
Т. Ча́мышалем
М. Ча́мышалі

Чамялы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чамялы́
Р. Чамяло́ў
Д. Чамяла́м
В. Чамялы́
Т. Чамяла́мі
М. Чамяла́х

чамяра́хнуць

‘перакульнуцца, пераскочыць (чамярахнуць цераз пень)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. чамяра́хну чамяра́хнем
2-я ас. чамяра́хнеш чамяра́хнеце
3-я ас. чамяра́хне чамяра́хнуць
Прошлы час
м. чамяра́хнуў чамяра́хнулі
ж. чамяра́хнула
н. чамяра́хнула
Загадны лад
2-я ас. чамяра́хні чамяра́хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час чамяра́хнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

чамярва́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. чамярва́
Р. чамярвы́
Д. чамярве́
В. чамярву́
Т. чамярво́й
чамярво́ю
М. чамярве́

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Чамярня́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Чамярня́
Р. Чамярні́
Д. Чамярні́
В. Чамярню́
Т. Чамярнё́й
Чамярнё́ю
М. Чамярні́

Чамяры́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чамяры́
Р. Чамяро́ў
Д. Чамяра́м
В. Чамяры́
Т. Чамяра́мі
М. Чамяра́х