Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
бвгдеёзійклмнпрстуўхцчшя-

Чабатары́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чабатары́
Р. Чабатаро́ў
Д. Чабатара́м
В. Чабатары́
Т. Чабатара́мі
М. Чабатара́х

чабато́віцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чабато́віцкі чабато́віцкая чабато́віцкае чабато́віцкія
Р. чабато́віцкага чабато́віцкай
чабато́віцкае		 чабато́віцкага чабато́віцкіх
Д. чабато́віцкаму чабато́віцкай чабато́віцкаму чабато́віцкім
В. чабато́віцкі (неадуш.)
чабато́віцкага (адуш.)		 чабато́віцкую чабато́віцкае чабато́віцкія (неадуш.)
чабато́віцкіх (адуш.)
Т. чабато́віцкім чабато́віцкай
чабато́віцкаю		 чабато́віцкім чабато́віцкімі
М. чабато́віцкім чабато́віцкай чабато́віцкім чабато́віцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Чабато́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чабато́вічы
Р. Чабато́віч
Чабато́вічаў
Д. Чабато́вічам
В. Чабато́вічы
Т. Чабато́вічамі
М. Чабато́вічах

Ча́бахі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ча́бахі
Р. Ча́бахаў
Д. Ча́бахам
В. Ча́бахі
Т. Ча́бахамі
М. Ча́бахах

чабо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чабо́р
Р. чабару́
Д. чабару́
В. чабо́р
Т. чабаро́м
М. чабары́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чабо́рык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чабо́рык
Р. чабо́рыку
Д. чабо́рыку
В. чабо́рык
Т. чабо́рыкам
М. чабо́рыку

Крыніцы: piskunou2012.

Чабо́ткі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чабо́ткі
Р. Чабо́так
Чабо́ткаў
Д. Чабо́ткам
В. Чабо́ткі
Т. Чабо́ткамі
М. Чабо́тках

чабо́ўсь

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

чабо́ўхнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. чабо́ўхнуся чабо́ўхнемся
2-я ас. чабо́ўхнешся чабо́ўхнецеся
3-я ас. чабо́ўхнецца чабо́ўхнуцца
Прошлы час
м. чабо́ўхнуўся чабо́ўхнуліся
ж. чабо́ўхнулася
н. чабо́ўхнулася
Загадны лад
2-я ас. чабо́ўхніся чабо́ўхніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час чабо́ўхнуўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

чабо́ўхнуць

‘укінуць каго-небудзь, што-небудзь у што-небудзь, куды-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. чабо́ўхну чабо́ўхнем
2-я ас. чабо́ўхнеш чабо́ўхнеце
3-я ас. чабо́ўхне чабо́ўхнуць
Прошлы час
м. чабо́ўхнуў чабо́ўхнулі
ж. чабо́ўхнула
н. чабо́ўхнула
Загадны лад
2-я ас. чабо́ўхні чабо́ўхніце
Дзеепрыслоўе
прош. час чабо́ўхнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.