Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноухыьэюя
аеёіыэя

цві́каць

‘пра птушак і некаторых жывёл: утвараць пэўныя гукі’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цві́каю цві́каем
2-я ас. цві́каеш цві́каеце
3-я ас. цві́кае цві́каюць
Прошлы час
м. цві́каў цві́калі
ж. цві́кала
н. цві́кала
Загадны лад
2-я ас. цві́кай цві́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цві́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Цві́клічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Цві́клічы
Р. Цві́кліч
Цві́клічаў
Д. Цві́клічам
В. Цві́клічы
Т. Цві́клічамі
М. Цві́клічах

цві́кля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цві́кля цві́клі
Р. цві́клі цві́кляў
Д. цві́клі цві́клям
В. цві́клю цві́клі
Т. цві́кляй
цві́кляю		 цві́клямі
М. цві́клі цві́клях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

цвіко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цвіко́вы цвіко́вая цвіко́вае цвіко́выя
Р. цвіко́вага цвіко́вай
цвіко́вае		 цвіко́вага цвіко́вых
Д. цвіко́ваму цвіко́вай цвіко́ваму цвіко́вым
В. цвіко́вы (неадуш.)
цвіко́вага (адуш.)		 цвіко́вую цвіко́вае цвіко́выя (неадуш.)
цвіко́вых (адуш.)
Т. цвіко́вым цвіко́вай
цвіко́ваю		 цвіко́вым цвіко́вымі
М. цвіко́вым цвіко́вай цвіко́вым цвіко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цвікчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. цвікчэ́нне
Р. цвікчэ́ння
Д. цвікчэ́нню
В. цвікчэ́нне
Т. цвікчэ́ннем
М. цвікчэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

цвікчэ́ць

‘утвараць гук пры перамешванні чаго-небудзь масленага, памазанага маслам (алеем) (каша цвікчыць)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цвікчу́ цвікчы́м
2-я ас. цвікчы́ш цвікчыце́
3-я ас. цвікчы́ць цвікча́ць
Прошлы час
м. цвікчэ́ў цвікчэ́лі
ж. цвікчэ́ла
н. цвікчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. цвікчы́ цвікчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час цвікчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

цвілава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цвілава́ты цвілава́тая цвілава́тае цвілава́тыя
Р. цвілава́тага цвілава́тай
цвілава́тае		 цвілава́тага цвілава́тых
Д. цвілава́таму цвілава́тай цвілава́таму цвілава́тым
В. цвілава́ты (неадуш.)
цвілава́тага (адуш.)		 цвілава́тую цвілава́тае цвілава́тыя (неадуш.)
цвілава́тых (адуш.)
Т. цвілава́тым цвілава́тай
цвілава́таю		 цвілава́тым цвілава́тымі
М. цвілава́тым цвілава́тай цвілава́тым цвілава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

цві́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. цві́ласць
Р. цві́ласці
Д. цві́ласці
В. цві́ласць
Т. цві́ласцю
М. цві́ласці

Крыніцы: piskunou2012.

цвіле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. цвіле́нне
Р. цвіле́ння
Д. цвіле́нню
В. цвіле́нне
Т. цвіле́ннем
М. цвіле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

цвіле́ць

‘пакрывацца цвіллю’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. цвіле́е цвіле́юць
Прошлы час
м. цвіле́ў цвіле́лі
ж. цвіле́ла
н. цвіле́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час цвіле́ючы

Крыніцы: piskunou2012.