цві́каць
‘пра птушак і некаторых жывёл: утвараць пэўныя гукі’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
цві́каю |
цві́каем |
| 2-я ас. |
цві́каеш |
цві́каеце |
| 3-я ас. |
цві́кае |
цві́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
цві́каў |
цві́калі |
| ж. |
цві́кала |
| н. |
цві́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
цві́кай |
цві́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
цві́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Цві́клічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Цві́клічы |
| Р. |
Цві́кліч Цві́клічаў |
| Д. |
Цві́клічам |
| В. |
Цві́клічы |
| Т. |
Цві́клічамі |
| М. |
Цві́клічах |
цві́кля
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цві́кля |
цві́клі |
| Р. |
цві́клі |
цві́кляў |
| Д. |
цві́клі |
цві́клям |
| В. |
цві́клю |
цві́клі |
| Т. |
цві́кляй цві́кляю |
цві́клямі |
| М. |
цві́клі |
цві́клях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
цвіко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цвіко́вы |
цвіко́вая |
цвіко́вае |
цвіко́выя |
| Р. |
цвіко́вага |
цвіко́вай цвіко́вае |
цвіко́вага |
цвіко́вых |
| Д. |
цвіко́ваму |
цвіко́вай |
цвіко́ваму |
цвіко́вым |
| В. |
цвіко́вы (неадуш.) цвіко́вага (адуш.) |
цвіко́вую |
цвіко́вае |
цвіко́выя (неадуш.) цвіко́вых (адуш.) |
| Т. |
цвіко́вым |
цвіко́вай цвіко́ваю |
цвіко́вым |
цвіко́вымі |
| М. |
цвіко́вым |
цвіко́вай |
цвіко́вым |
цвіко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цвікчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
цвікчэ́нне |
| Р. |
цвікчэ́ння |
| Д. |
цвікчэ́нню |
| В. |
цвікчэ́нне |
| Т. |
цвікчэ́ннем |
| М. |
цвікчэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
цвікчэ́ць
‘утвараць гук пры перамешванні чаго-небудзь масленага, памазанага маслам (алеем) (каша цвікчыць)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
цвікчу́ |
цвікчы́м |
| 2-я ас. |
цвікчы́ш |
цвікчыце́ |
| 3-я ас. |
цвікчы́ць |
цвікча́ць |
| Прошлы час |
| м. |
цвікчэ́ў |
цвікчэ́лі |
| ж. |
цвікчэ́ла |
| н. |
цвікчэ́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
цвікчы́ |
цвікчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
цвікчучы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
цві́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
цві́ласць |
| Р. |
цві́ласці |
| Д. |
цві́ласці |
| В. |
цві́ласць |
| Т. |
цві́ласцю |
| М. |
цві́ласці |
Крыніцы:
piskunou2012.
цвіле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
цвіле́нне |
| Р. |
цвіле́ння |
| Д. |
цвіле́нню |
| В. |
цвіле́нне |
| Т. |
цвіле́ннем |
| М. |
цвіле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
цвіле́ць
‘пакрывацца цвіллю’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
цвіле́е |
цвіле́юць |
| Прошлы час |
| м. |
цвіле́ў |
цвіле́лі |
| ж. |
цвіле́ла |
| н. |
цвіле́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
цвіле́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.