цві́каць

‘пра птушак і некаторых жывёл: утвараць пэўныя гукі’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цві́каю цві́каем
2-я ас. цві́каеш цві́каеце
3-я ас. цві́кае цві́каюць
Прошлы час
м. цві́каў цві́калі
ж. цві́кала
н. цві́кала
Загадны лад
2-я ас. цві́кай цві́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цві́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)