Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

хаўпа́йп

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хаўпа́йп хаўпа́йпы
Р. хаўпа́йпа хаўпа́йпаў
Д. хаўпа́йпу хаўпа́йпам
В. хаўпа́йп хаўпа́йпы
Т. хаўпа́йпам хаўпа́йпамі
М. хаўпа́йпе хаўпа́йпах

Крыніцы: piskunou2012.

хаўру́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хаўру́с
Р. хаўру́су
Д. хаўру́су
В. хаўру́с
Т. хаўру́сам
М. хаўру́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаўрусава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хаўрусу́юся хаўрусу́емся
2-я ас. хаўрусу́ешся хаўрусу́ецеся
3-я ас. хаўрусу́ецца хаўрусу́юцца
Прошлы час
м. хаўрусава́ўся хаўрусава́ліся
ж. хаўрусава́лася
н. хаўрусава́лася
Загадны лад
2-я ас. хаўрусу́йся хаўрусу́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час хаўрусу́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

хаўрусава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хаўрусу́ю хаўрусу́ем
2-я ас. хаўрусу́еш хаўрусу́еце
3-я ас. хаўрусу́е хаўрусу́юць
Прошлы час
м. хаўрусава́ў хаўрусава́лі
ж. хаўрусава́ла
н. хаўрусава́ла
Загадны лад
2-я ас. хаўрусу́й хаўрусу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час хаўрусу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаўру́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хаўру́снік хаўру́снікі
Р. хаўру́сніка хаўру́снікаў
Д. хаўру́сніку хаўру́снікам
В. хаўру́сніка хаўру́снікаў
Т. хаўру́снікам хаўру́снікамі
М. хаўру́сніку хаўру́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаўру́сніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хаўру́сніца хаўру́сніцы
Р. хаўру́сніцы хаўру́сніц
Д. хаўру́сніцы хаўру́сніцам
В. хаўру́сніцу хаўру́сніц
Т. хаўру́сніцай
хаўру́сніцаю
хаўру́сніцамі
М. хаўру́сніцы хаўру́сніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаўру́сніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хаўру́сніцкі хаўру́сніцкая хаўру́сніцкае хаўру́сніцкія
Р. хаўру́сніцкага хаўру́сніцкай
хаўру́сніцкае
хаўру́сніцкага хаўру́сніцкіх
Д. хаўру́сніцкаму хаўру́сніцкай хаўру́сніцкаму хаўру́сніцкім
В. хаўру́сніцкі (неадуш.)
хаўру́сніцкага (адуш.)
хаўру́сніцкую хаўру́сніцкае хаўру́сніцкія (неадуш.)
хаўру́сніцкіх (адуш.)
Т. хаўру́сніцкім хаўру́сніцкай
хаўру́сніцкаю
хаўру́сніцкім хаўру́сніцкімі
М. хаўру́сніцкім хаўру́сніцкай хаўру́сніцкім хаўру́сніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаўру́сніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. хаўру́сніцтва
Р. хаўру́сніцтва
Д. хаўру́сніцтву
В. хаўру́сніцтва
Т. хаўру́сніцтвам
М. хаўру́сніцтве

Крыніцы: piskunou2012.

хаўру́снічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хаўру́снічаю хаўру́снічаем
2-я ас. хаўру́снічаеш хаўру́снічаеце
3-я ас. хаўру́снічае хаўру́снічаюць
Прошлы час
м. хаўру́снічаў хаўру́снічалі
ж. хаўру́снічала
н. хаўру́снічала
Загадны лад
2-я ас. хаўру́снічай хаўру́снічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час хаўру́снічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

хаўру́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хаўру́сны хаўру́сная хаўру́снае хаўру́сныя
Р. хаўру́снага хаўру́снай
хаўру́снае
хаўру́снага хаўру́сных
Д. хаўру́снаму хаўру́снай хаўру́снаму хаўру́сным
В. хаўру́сны (неадуш.)
хаўру́снага (адуш.)
хаўру́сную хаўру́снае хаўру́сныя (неадуш.)
хаўру́сных (адуш.)
Т. хаўру́сным хаўру́снай
хаўру́снаю
хаўру́сным хаўру́снымі
М. хаўру́сным хаўру́снай хаўру́сным хаўру́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.