Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

харакі́ры

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Харако́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

хара́ктар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

характаралагі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	характаралагі́чны	характаралагі́чная	характаралагі́чнае	характаралагі́чныя
Р.	характаралагі́чнага	характаралагі́чнай характаралагі́чнае	характаралагі́чнага	характаралагі́чных
Д.	характаралагі́чнаму	характаралагі́чнай	характаралагі́чнаму	характаралагі́чным
В.	характаралагі́чны (неадуш.) характаралагі́чнага (адуш.)	характаралагі́чную	характаралагі́чнае	характаралагі́чныя (неадуш.) характаралагі́чных (адуш.)
Т.	характаралагі́чным	характаралагі́чнай характаралагі́чнаю	характаралагі́чным	характаралагі́чнымі
М.	характаралагі́чным	характаралагі́чнай	характаралагі́чным	характаралагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

характарало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	характарало́гія
Р.	характарало́гіі
Д.	характарало́гіі
В.	характарало́гію
Т.	характарало́гіяй характарало́гіяю
М.	характарало́гіі

Крыніцы: piskunou2012.

хара́ктарнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

хара́ктарны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хара́ктарны	хара́ктарная	хара́ктарнае	хара́ктарныя
Р.	хара́ктарнага	хара́ктарнай хара́ктарнае	хара́ктарнага	хара́ктарных
Д.	хара́ктарнаму	хара́ктарнай	хара́ктарнаму	хара́ктарным
В.	хара́ктарны (неадуш.) хара́ктарнага (адуш.)	хара́ктарную	хара́ктарнае	хара́ктарныя (неадуш.) хара́ктарных (адуш.)
Т.	хара́ктарным	хара́ктарнай хара́ктарнаю	хара́ктарным	хара́ктарнымі
М.	хара́ктарным	хара́ктарнай	хара́ктарным	хара́ктарных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

характарызава́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	характарызава́льны	характарызава́льная	характарызава́льнае	характарызава́льныя
Р.	характарызава́льнага	характарызава́льнай характарызава́льнае	характарызава́льнага	характарызава́льных
Д.	характарызава́льнаму	характарызава́льнай	характарызава́льнаму	характарызава́льным
В.	характарызава́льны характарызава́льнага	характарызава́льную	характарызава́льнае	характарызава́льныя
Т.	характарызава́льным	характарызава́льнай характарызава́льнаю	характарызава́льным	характарызава́льнымі
М.	характарызава́льным	характарызава́льнай	характарызава́льным	характарызава́льных

характарызава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

характарызава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	характарызава́ны	характарызава́ная	характарызава́нае	характарызава́ныя
Р.	характарызава́нага	характарызава́най характарызава́нае	характарызава́нага	характарызава́ных
Д.	характарызава́наму	характарызава́най	характарызава́наму	характарызава́ным
В.	характарызава́ны (неадуш.) характарызава́нага (адуш.)	характарызава́ную	характарызава́нае	характарызава́ныя (неадуш.) характарызава́ных (адуш.)
Т.	характарызава́ным	характарызава́най характарызава́наю	характарызава́ным	характарызава́нымі
М.	характарызава́ным	характарызава́най	характарызава́ным	характарызава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum