Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’
абвгдежзйклмнопрстуўфхцчш-

ха́барніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ха́барніца ха́барніцы
Р. ха́барніцы ха́барніц
Д. ха́барніцы ха́барніцам
В. ха́барніцу ха́барніц
Т. ха́барніцай
ха́барніцаю		 ха́барніцамі
М. ха́барніцы ха́барніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ха́барніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ха́барніцкі ха́барніцкая ха́барніцкае ха́барніцкія
Р. ха́барніцкага ха́барніцкай
ха́барніцкае		 ха́барніцкага ха́барніцкіх
Д. ха́барніцкаму ха́барніцкай ха́барніцкаму ха́барніцкім
В. ха́барніцкі (неадуш.)
ха́барніцкага (адуш.)		 ха́барніцкую ха́барніцкае ха́барніцкія (неадуш.)
ха́барніцкіх (адуш.)
Т. ха́барніцкім ха́барніцкай
ха́барніцкаю		 ха́барніцкім ха́барніцкімі
М. ха́барніцкім ха́барніцкай ха́барніцкім ха́барніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ха́барніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ха́барніцтва
Р. ха́барніцтва
Д. ха́барніцтву
В. ха́барніцтва
Т. ха́барніцтвам
М. ха́барніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ха́барнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ха́барнічаю ха́барнічаем
2-я ас. ха́барнічаеш ха́барнічаеце
3-я ас. ха́барнічае ха́барнічаюць
Прошлы час
м. ха́барнічаў ха́барнічалі
ж. ха́барнічала
н. ха́барнічала
Дзеепрыслоўе
цяп. час ха́барнічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

хабатко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хабатко́вы хабатко́вая хабатко́вае хабатко́выя
Р. хабатко́вага хабатко́вай
хабатко́вае		 хабатко́вага хабатко́вых
Д. хабатко́ваму хабатко́вай хабатко́ваму хабатко́вым
В. хабатко́вы (неадуш.) хабатко́вую хабатко́вае хабатко́выя (неадуш.)
Т. хабатко́вым хабатко́вай
хабатко́ваю		 хабатко́вым хабатко́вымі
М. хабатко́вым хабатко́вай хабатко́вым хабатко́вых

Крыніцы: prym2009, sbm2012, tsblm1996.

хабато́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хабато́к хабаткі́
Р. хабатка́ хабатко́ў
Д. хабатку́ хабатка́м
В. хабато́к хабаткі́
Т. хабатко́м хабатка́мі
М. хабатку́ хабатка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Хабаты́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Хабаты́
Р. Хабато́ў
Д. Хабата́м
В. Хабаты́
Т. Хабата́мі
М. Хабата́х

хабертыё́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хабертыё́з хабертыё́зы
Р. хабертыё́зу хабертыё́заў
Д. хабертыё́зу хабертыё́зам
В. хабертыё́з хабертыё́зы
Т. хабертыё́зам хабертыё́замі
М. хабертыё́зе хабертыё́зах

Крыніцы: piskunou2012.

хабілітава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хабілітава́ны хабілітава́ная хабілітава́нае хабілітава́ныя
Р. хабілітава́нага хабілітава́най
хабілітава́нае		 хабілітава́нага хабілітава́ных
Д. хабілітава́наму хабілітава́най хабілітава́наму хабілітава́ным
В. хабілітава́ны (неадуш.)
хабілітава́нага (адуш.)		 хабілітава́ную хабілітава́нае хабілітава́ныя (неадуш.)
хабілітава́ных (адуш.)
Т. хабілітава́ным хабілітава́най
хабілітава́наю		 хабілітава́ным хабілітава́нымі
М. хабілітава́ным хабілітава́най хабілітава́ным хабілітава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Ха́бл

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ха́бл
Р. Хабла
Д. Хаблу
В. Ха́бл
Т. Хаблам
М. Хабле

Крыніцы: piskunou2012.