ха́барніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ха́барніца | ха́барніцы | |
| ха́барніцы | ха́барніц | |
| ха́барніцы | ха́барніцам | |
| ха́барніцу | ха́барніц | |
| ха́барніцай ха́барніцаю |
ха́барніцамі | |
| ха́барніцы | ха́барніцах |
Крыніцы:
ха́барніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ха́барніца | ха́барніцы | |
| ха́барніцы | ха́барніц | |
| ха́барніцы | ха́барніцам | |
| ха́барніцу | ха́барніц | |
| ха́барніцай ха́барніцаю |
ха́барніцамі | |
| ха́барніцы | ха́барніцах |
Крыніцы:
ха́барніцкі
прыметнік, адносны
| ха́барніцкі | ха́барніцкая | ха́барніцкае | ха́барніцкія | |
| ха́барніцкага | ха́барніцкай ха́барніцкае |
ха́барніцкага | ха́барніцкіх | |
| ха́барніцкаму | ха́барніцкай | ха́барніцкаму | ха́барніцкім | |
| ха́барніцкі ( ха́барніцкага ( |
ха́барніцкую | ха́барніцкае | ха́барніцкія ( ха́барніцкіх ( |
|
| ха́барніцкім | ха́барніцкай ха́барніцкаю |
ха́барніцкім | ха́барніцкімі | |
| ха́барніцкім | ха́барніцкай | ха́барніцкім | ха́барніцкіх | |
Крыніцы:
ха́барніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ха́барніцтва | |
| ха́барніцтва | |
| ха́барніцтву | |
| ха́барніцтва | |
| ха́барніцтвам | |
| ха́барніцтве |
Крыніцы:
ха́барнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ха́барнічаю | ха́барнічаем | |
| ха́барнічаеш | ха́барнічаеце | |
| ха́барнічае | ха́барнічаюць | |
| Прошлы час | ||
| ха́барнічаў | ха́барнічалі | |
| ха́барнічала | ||
| ха́барнічала | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| ха́барнічаючы | ||
Крыніцы:
хабатко́вы
прыметнік, адносны
| хабатко́вы | хабатко́вая | хабатко́вае | хабатко́выя | |
| хабатко́вага | хабатко́вай хабатко́вае |
хабатко́вага | хабатко́вых | |
| хабатко́ваму | хабатко́вай | хабатко́ваму | хабатко́вым | |
| хабатко́вы ( |
хабатко́вую | хабатко́вае | хабатко́выя ( |
|
| хабатко́вым | хабатко́вай хабатко́ваю |
хабатко́вым | хабатко́вымі | |
| хабатко́вым | хабатко́вай | хабатко́вым | хабатко́вых | |
Крыніцы:
хабато́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хабато́к | хабаткі́ | |
| хабатка́ | хабатко́ў | |
| хабатку́ | хабатка́м | |
| хабато́к | хабаткі́ | |
| хабатко́м | хабатка́мі | |
| хабатку́ | хабатка́х |
Крыніцы:
Хабаты́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Хабаты́ | |
| Хабато́ў | |
| Хабата́м | |
| Хабаты́ | |
| Хабата́мі | |
| Хабата́х |
хабертыё́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хабертыё́з | хабертыё́зы | |
| хабертыё́зу | хабертыё́заў | |
| хабертыё́зу | хабертыё́зам | |
| хабертыё́з | хабертыё́зы | |
| хабертыё́зам | хабертыё́замі | |
| хабертыё́зе | хабертыё́зах |
Крыніцы:
хабілітава́ны
прыметнік, адносны
| хабілітава́ны | хабілітава́ная | хабілітава́нае | хабілітава́ныя | |
| хабілітава́нага | хабілітава́най хабілітава́нае |
хабілітава́нага | хабілітава́ных | |
| хабілітава́наму | хабілітава́най | хабілітава́наму | хабілітава́ным | |
| хабілітава́ны ( хабілітава́нага ( |
хабілітава́ную | хабілітава́нае | хабілітава́ныя ( хабілітава́ных ( |
|
| хабілітава́ным | хабілітава́най хабілітава́наю |
хабілітава́ным | хабілітава́нымі | |
| хабілітава́ным | хабілітава́най | хабілітава́ным | хабілітава́ных | |
Крыніцы:
Ха́бл
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Ха́бл | |
| Хабла | |
| Хаблу | |
| Ха́бл | |
| Хаблам | |
| Хабле |
Крыніцы: