Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
аклмпртучыэ

ушы́ркі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ушы́ркі - -

Іншыя варыянты: ушыркі́.

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

ушыркі́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ушыркі́ - -

Іншыя варыянты: ушы́ркі.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

ушырыню́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ушырыню́ - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012.

ушы́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ушы́та - -

ушы́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ушы́ты ушы́тая ушы́тае ушы́тыя
Р. ушы́тага ушы́тай
ушы́тае		 ушы́тага ушы́тых
Д. ушы́таму ушы́тай ушы́таму ушы́тым
В. ушы́ты (неадуш.)
ушы́тага (адуш.)		 ушы́тую ушы́тае ушы́тыя (неадуш.)
ушы́тых (адуш.)
Т. ушы́тым ушы́тай
ушы́таю		 ушы́тым ушы́тымі
М. ушы́тым ушы́тай ушы́тым ушы́тых

Крыніцы: piskunou2012.

ушы́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ушы́ты ушы́тая ушы́тае ушы́тыя
Р. ушы́тага ушы́тай
ушы́тае		 ушы́тага ушы́тых
Д. ушы́таму ушы́тай ушы́таму ушы́тым
В. ушы́ты (неадуш.)
ушы́тага (адуш.)		 ушы́тую ушы́тае ушы́тыя (неадуш.)
ушы́тых (адуш.)
Т. ушы́тым ушы́тай
ушы́таю		 ушы́тым ушы́тымі
М. ушы́тым ушы́тай ушы́тым ушы́тых

Кароткая форма: ушы́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ушы́ўка

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ушы́ўка
Р. ушы́ўкі
Д. ушы́ўцы
В. ушы́ўку
Т. ушы́ўкай
ушы́ўкаю
М. ушы́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ушы́ўка

‘ушыты кусок’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ушы́ўка ушы́ўкі
Р. ушы́ўкі ушы́вак
Д. ушы́ўцы ушы́ўкам
В. ушы́ўку ушы́ўкі
Т. ушы́ўкай
ушы́ўкаю		 ушы́ўкамі
М. ушы́ўцы ушы́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ушыўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ушыўны́ ушыўна́я ушыўно́е ушыўны́я
Р. ушыўно́га ушыўно́й
ушыўно́е		 ушыўно́га ушыўны́х
Д. ушыўно́му ушыўно́й ушыўно́му ушыўны́м
В. ушыўны́ (неадуш.)
ушыўно́га (адуш.)		 ушыўну́ю ушыўно́е ушыўны́я (неадуш.)
ушыўны́х (адуш.)
Т. ушыўны́м ушыўно́й
ушыўно́ю		 ушыўны́м ушыўны́мі
М. ушыўны́м ушыўно́й ушыўны́м ушыўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ушыхава́ць

‘прэзентаваць што-небудзь; падрыхтаваць, уладкаваць, размясціць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ушыху́ю ушыху́ем
2-я ас. ушыху́еш ушыху́еце
3-я ас. ушыху́е ушыху́юць
Прошлы час
м. ушыхава́ў ушыхава́лі
ж. ушыхава́ла
н. ушыхава́ла
Загадны лад
2-я ас. ушыху́й ушыху́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ушыхава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.