ужырава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ужыру́ю |
ужыру́ем |
| 2-я ас. |
ужыру́еш |
ужыру́еце |
| 3-я ас. |
ужыру́е |
ужыру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ужырава́ў |
ужырава́лі |
| ж. |
ужырава́ла |
| н. |
ужырава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ужыру́й |
ужыру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ужырава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ужы́так
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ужы́так |
| Р. |
ужы́тку |
| Д. |
ужы́тку |
| В. |
ужы́так |
| Т. |
ужы́ткам |
| М. |
ужы́тку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ужыткава́ць
‘ужываць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ужытку́ю |
ужытку́ем |
| 2-я ас. |
ужытку́еш |
ужытку́еце |
| 3-я ас. |
ужытку́е |
ужытку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ужыткава́ў |
ужыткава́лі |
| ж. |
ужыткава́ла |
| н. |
ужыткава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ужытку́й |
ужытку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ужытку́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ужытко́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ужытко́ўнасць |
| Р. |
ужытко́ўнасці |
| Д. |
ужытко́ўнасці |
| В. |
ужытко́ўнасць |
| Т. |
ужытко́ўнасцю |
| М. |
ужытко́ўнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
ужы́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ужы́тнасць |
| Р. |
ужы́тнасці |
| Д. |
ужы́тнасці |
| В. |
ужы́тнасць |
| Т. |
ужы́тнасцю |
| М. |
ужы́тнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.