ужырава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ужыру́ю ужыру́ем
2-я ас. ужыру́еш ужыру́еце
3-я ас. ужыру́е ужыру́юць
Прошлы час
м. ужырава́ў ужырава́лі
ж. ужырава́ла
н. ужырава́ла
Загадны лад
2-я ас. ужыру́й ужыру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ужырава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)